________________
(२२८)
॥श्री नवतत्त्वविस्तरार्थः ॥
वचनथी अथवा कायाथी करेली ताडना सजना सम्यक् प्रकारे सहन करवी पण तेनु अशुभ न चिंतवq ते आक्रोशपरि. पह कहेवाय. का छे के-"बीजो कोइ मुनिने आक्रोश करे तो मुनिए तेनापर सामो आक्रोश न करवो कारण तेथी मुनि पण अ. ज्ञानी सरखो थाय छे. माटे पोते आक्रोश न करे." ...
ठहोरवा आवेला मुनिओने बीजी वस्तुमा मदिरा भेळवीने (को. इक आचार्य कहे छे एकली मदिरा ज)ब्राह्मणनो स्रीओए व्होरायो. अजाणपणे आ बे मुनिए तेनो आहार कर्या बाद चक्कर वर्गरे आववाथी मदिरा प्राप्त थयेली जाणी अतिपश्चाताप करी विचायु के आहारना अर्थीने कोइक वखत आवो अयोग्य आहा. रपण वापरबो पडे माटे मूलथी आहारनीज त्याग करवो एम धारी नदीने कांठे पडेला सूका काष्ठ उपर बन्ने मुनिए पादोपगमन अणसण अंगीकार कर्यु त्यां अकाळे पण मेघवृष्टि थवाथी नदीमा पुर आवतां मुनि सहित ते सूकु काष्ट पण नदीमा तणाय छतां मुनि उतर्या नहिं. अन्ते ते काष्ट तणाइने समुद्रमां आव्यु, त्यां जळचर जीवोए करेली अनेक पीडा महन करी धीरता वाला बन्ने मुनि काळ करी गया. जेम आ बे मुनिओप सूकाकाष्ट जेवी शय्या सहन करी तेम अन्य मुनिओए पण शय्यापरिषद महन करवो. .
१ दृष्टान्तः- कोइक नगरमा महा तपस्वी मुनिना तपथी आकर्षायली काइक देवी ते मुनिने निरन्तर नमस्कार करवा आयती, अने कहेतो के हे पूज्य ! मारा सरखं कोइ कार्य होय तो फरमावो परन्तु निस्पृहो मुनिने शु कार्य होय ? एक वखते कोइक विप्रनु दुर्वचन मांभलीने क्रोधवाळा थयेला ते मुनि ते विप्रनीसाथे युद्धकरवा लाग्या पण तपपडे दुर्बळथयेली देहवाळा मुनिने लष्टपुष्ट एवा ब्राह्मणे मुठी मारतांज जमीन पर पाडी नाख्या. अने उपरथी पण घणी ताडना तर्जना करी
