________________
૨૬
જમાદાર બિલે.
ઈ. સ. ૧૯૫૨માં અમારી સેંટ ઝેવિયર્સ કૉલેજ મુંબઈ) તરફથી મને બેલગામમાં મરાઠા લાઇટ ઇન્ફન્ટ્રી બટેલિયનમાં શસ્ત્રોની તાલીમ માટે મોકલવામાં આવ્યો હતો. કૉલેજમાં ગુજરાતી વિષયના અધ્યાપક ઉપરાંત હું એન.સી.સી.માં ઓફિસર પણ હતો.
મહારાષ્ટ્રની જુદી જુદી કૉલેજોના મળીને અમે લગભગ ત્રીસેક અધ્યાપકો શસ્ત્રોની ખાસ તાલીમ લેવા માટે બેલગામમાં સમયસર પહોંચી ગયા હતા. ઇન્ફન્ટ્રી બટેલિયન તરફથી અમને શસ્ત્રોની પાકી તાલીમ આપવા માટે છ અઠવાડિયાંનો કોર્સ યોજવામાં આવ્યો હતો.
બેલગામમાં રાઈફલ, મશીનગન, સ્ટેનગન, પિસ્તોલ, બે ઇંચની નાની તોપ, હેન્ડ ગ્રેનેડ, રાઈફલ ગ્રેનેડ, બેરોનેટની લડાઈ વગેરે વિષયોની અમારી તાલીમ પહેલા દિવસથી જ કડક લશ્કરી શિસ્ત સાથે ચાલુ થઈ ગઈ હતી. રોજ સવારના છ વાગ્યાથી બપોરે એક વાગ્યા સુધી અને બે વાગ્યાથી સાંજના સાડા ચાર વાગ્યા સુધી ઉનાળાના ભર તડકામાં ખુલ્લા પરેડ-ગ્રાઉન્ડ ઉપર આ તાલીમ અપાતી હતી. અમારે અધ્યાપકોને માટે આવી તાલીમ બહુ થકવનારી હતી. આરંભના દિવસોમાં તો સવારના સાડા દસ કે અગિયાર પછીના પિરિયડોમાં સખત ગરમી અને થાકને લીધે તાલીમ લેવા માટે અમારામાં કોઈ ઉત્સાહ રહેતો નહિ.
અમને જુદા જુદા લશ્કરી જુનિયર અફસરો તાલીમ આપતા હતા. એમાં મુખ્યત્વે હતા હવાલદાર નિમ્બાલકર. અમે તેમના રોજેરોજના સતત સંપર્કમાં હતા તેથી તેઓ અમારી મુશ્કેલી કંઈક સહાનુભૂતિપૂર્વક સમજતા. તેઓ ક્યારેક વચ્ચે થોડી થોડી મિનિટ અમને આરામ પણ આપતા.
જમાઘર બિલે એક ૨૪૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org