________________
सर्वत्र सर्वस्य सदा प्रवृत्ति:१ःखस्य नाशाय सुखस्य हेतोः । तथापि दुःखं न विनाशमेति સુવું ન સ્થાપિ મને સ્થિરત્વમ્ II IT
દુઃખો નિવારી સુખ પામવાનો, હંમેશનો ઉદ્યમ છે બધાનો, દુઃખો ન તોયે ટળતાં જરીયે,
સુખોય ના સ્થિર રહે કદીયે. ૧૬ બધે જ બધાની પ્રવૃત્તિ દુ:ખના નાશ માટે અને સુખ માટે હોય છે. તો પણ દુઃખ નષ્ટ થતું નથી અને સુખ કોઈનું સ્થિર રહેતું નથી.
જગતમાં એક જંતુ એક ક્ષણ પણ દુઃખને ઇચ્છતું નથી. એકેન્દ્રિય જેવાં વનસ્પતિ આદિ પણ અનુકૂળ ભેજ, માટી, હવા હોય ત્યાં પાંગરે છે, પ્રતિકૂળતામાં સુકાઈ જાય છે. માનવી તો વિચારવાન છે તે દુઃખ કેમ ઇચ્છે?
પણ દુઃખ કોને કહેવું?
અનુકૂળ સંયોગો, વિષયો, સાધનો, વ્યક્તિ આદિ મળવા પાત્રને સુખ કહીએ તો તે એક સરખાં રહેતાં નથી. તેમાં સુખનું સાતત્ય કેમ જળવાય ?
૭૪ હૃદયપ્રદીપનાં અજવાળાં
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
