Dharmakathanuyoga Part 2

SR No.: 001953
Original Sutra Author: N/A
Author: Kanhaiyalal Maharaj, Dalsukh Malvania
Publisher: Agam Anuyog Prakashan
Publication Year: 1991
Total Pages: 538
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, Story, Literature, & agam_related_other_literature
File Size: 14 MB

Page 493

ધર્મકથાનુયોગ–મહાવીર-તીર્થમાં અભગ્નસેન થાનક : સત્ર ૨૩૪
ખાઈ આવેલી હતી જ્યાં અનેક ગુપ્ત પાણીના જેમનો બહિષ્કાર કરવામાં આવ્યો છે તેવા કુંડ હતા અને તેની બહાર પાણી મેળવવું પુરુષો માટે કુડંગ અર્થાત્ વાંસના ગાઢ જંગલની દુર્લભ હતું, ત્યાં ભાગી જવા માટે અનેક જેવું આશ્રયસ્થાન હતો. ગુપ્ત દ્વાર હતા, જાણકાર માણસ જ તેમાં તે વિજયે ચોર સેનાપતિ પુરિમાલ નગરની પ્રવેશી અને નીકળી શકે. ચોરોએ જેમની
ઉત્તર-પૂર્વ દિશા (ઈશાન કોણમાં) વસેલા અનેક વસ્તુઓ ચોરી લીધી હતી તેવા લોકે પણ તે
ગામોનો નાશ કરતો, નગરોનો નાશ કરો. સ્થાનનો નાશ કરી શકે તેમ નહોતા.
ગાય આદિ પશુઓનું અપહરણ કરનો, બંદી૨૩૧. તે શાલાટવી ચોપલીમાં અધમ, અધર્મ જનો, કેદીઓનું અપહરણ કરતો. પથિકન જ જેને પ્રિય છે, અધર્મનો ઉપદેશ આપનાર,
લુંટનો, ધાડ પાડી પીડિત કરતો, ભ્રષ્ટ કરતો, અધાર્મિક કાર્યોનું સમર્થન અને અનુગમન
ધમકી આપતો, મારપીટ કરતો, સ્થાનરહિત કરનાર, અધર્મને ઉપાદેય માનનાર, અધાર્મિક
કરતો, નિર્ધન કરતો વિચરતો તથા મહાબલ ધર્મવિરુદ્ધ કાર્યોથી પ્રસન્ન થનાર, અધર્મનું
રાજાના રાજ્યને વારંવાર લૂંટી લેતો હતો. આચરણ કરવું જ જેનો સ્વભાવ અને આચાર
૨૩૨. તે વિજય ચોર સેનાપતિની સ્કન્દશ્રી નામે વ્યવહાર હતો એવો વિજ્ય નામે ચારોનો
પત્ની હતી જે પાંચે ઈન્દ્રિયો યુક્ત શરીરસેનાપતિ રહેતો હતો, જે અધર્મથી જ પોતાની
વાળી હતી. આજીવિકાનું અર્જન કરતો, તથા મારવા,
તે વિજય ચાર સેનાપતિનો પુત્ર સ્કન્દશ્રીકાપવા, છેદવા, ભેદવાના આદેશ આપનાર
ભાર્યાને આત્મજ અભમસેન નામે બાળક તથા સ્વયં પણ માર-કાપના કાર્યો કરનારો
હતો જે પંચેન્દ્રિય યુક્ત શરીરવાળો, પરિપકવ હતો, તેના હાથ લેહીથી રંગાયેલા રહેતા હતા,
બુદ્ધિવાળો અને યૌવાવસ્થાને પામેલો હતો. અનેક નગરમાં જેની પ્રસિદ્ધિ ફેલાયેલી હતી, જે શુરવીર હતો, અચૂક નિશાન તાકનાર ૨૩૩. તે કાળે, તે સમયે શ્રમણ ભગવાન મહાવીર એટલે કે તેનું નિશાન કોઈ દિવસ ખાલી ન પુરિમતાલ નગરમાં પધાર્યા. વંદના કરવા જતું એવો અને સાહસી હતો, તે શબ્દવેધી પરિષદા નીકળી. રાજા પણ દર્શનાર્થે ગયો. અર્થાત્ અવાજની દિશામાં બાણ ચલાવનાર શ્રમણ ભગવાન મહાવીરે ધર્મોપદેશ આપ્યો. તેમ જ તલવાર અને લાઠી વીંઝવામાં કુશળ પરિષદા તથા રાજા પાછા ફર્યા. કુશળ હતો.
મહાવીરના સમવસરમાં ગૌતમ દ્વારા અલગ્નએવો તે ચોર૫૯લીના પાંચસો ચોરોનું સેનના પૂર્વભવ વિષે પુછા– આધિપત્ય, પુરોવંત, સ્વામિત્વ, ભર્તૃત્વ,
૨૩૪. તે કાળે, તે સમયે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરના મહત્તરકત્વ, આક્રેશ્વરત્વ, સેનાપતિત્વ કરતો,
જ્યેષ્ઠ અંતેવાસી ગૌતમ યાવતુ રાજમાર્ગ પાલન કરતો સમય વ્યતીત કરતો હતો.
પરથી નીકળ્યા, ત્યાં તેમણે અનેક હાથીઓ તદનન્તર તે વિજયચોર સેનાપતિ અનેક જોયા, અનેક અશ્વો જોયા, અને યુદ્ધ માટે ચોરો, પરસ્ત્રી લંપટો, ખિસ્સા કાતરુઓ,જેમની કવચ આદિ બાંધી તૈયાર થયેલા ઘણા બધા પાસે પહેરવા લાયક વસ્ત્રો ન હોય તેવા પુરુષને જોયા. તેમની વચમાં એક પુરુષને જુગારીઓ, બદમાશ તથા અન્ય કેટલાય જોય, જેના હાથ પીઠ પર બાંધેલા હતા, જેના હાથ-પગ કાપી નાખવામાં આવ્યા હોય જેના નાક-કાન કાપેલા હતા, જેનું આખું તેવા ધૂન લોકે, જેમનાં નાક કાપી નાખવામાં શરીર ઘીનો લેપ કરવાથી ચીકણું થયેલું હતું, આવ્યા હોય તેવા લંપટ અને નગર દ્વારા જેના બંને હાથ હાથકડીમાં જકડાયેલા હતા,