Dharmakathanuyoga Part 2

SR No.: 001953
Original Sutra Author: N/A
Author: Kanhaiyalal Maharaj, Dalsukh Malvania
Publisher: Agam Anuyog Prakashan
Publication Year: 1991
Total Pages: 538
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, Story, Literature, & agam_related_other_literature
File Size: 14 MB

Page 451

ધર્મકથાનગ–મહાવીર-તીર્થમાં વિજય તસ્કર જ્ઞાત કથાનક ; સૂત્ર ૮૪
પૃથ્વી ઉપર બધાં અંગોથી પડી ગયો અને આ પ્રમાણે કહીને તેઓએ દેવદત્ત કુમારને મૂછિત થઈ ગયો.
તે ભગ્ન કૂવામાંથી બહાર કાઢો અને ધન્ય
સાર્થવાહના હાથમાં સોંપી દીધો. ૮૨. ત્યાર પછી ધન્ય સાર્થવાહ થોડીવાર પછી દેશમાં આવ્યો, માનો કે તેના પ્રાણ પાછા
વિજય ચારનું પકડાવુંઆવ્યા ત્યારે તેણે ચારે તરફ દેવદત્ત બાળકની તપાસ કરી. પરંતુ ક્યાંયથી દેવદત્ત બાળકને ૮૪. ત્યાર પછી તે નગરરક્ષક વિજય ચોરના પગના પત્તો ન લાગ્યો, છીંક આદિનો શબ્દ પણ નિશાનોનું અનુસરણ કરતાં માલુકાકચ્છમાં ન સાંભળ્યો કે ન કયાંયથી સમાચાર મળ્યા. પહોંચ્યો. તેની અંદર પ્રવેશ કર્યો. પ્રવેશ કરીને ત્યારે તે પોતાના ઘરે આવ્યો, આવીને બહુ- વિજય ચોરને પંચની સાક્ષી પૂર્વક, ચોરીના મૂલ્ય ભેટ લીધી અને જ્યાં નગર-રક્ષક કોટ- માલની સાથે જીવતો પકડી લીધા અને વાળ હતો, ત્યાં પહોંચ્યો, પહોંચીને તે બહુ- ગદનથી બાંધ્યો પછી હાડકાની લાકડી, મુષ્ટિ, મૂલ્ય ભેટ સામે રાખી અને આ પ્રમાણે કહ્યું – ઘૂંટણ અને કેણીઓના પ્રહાર કરીને તેના હે દેવાનુપ્રિય ! મારો પુત્ર અને ભદ્રા ભાર્યાનો શરીરને ભગ્ન અને મથિત કરી દીધું-એવો આત્મજ દેવદત્ત નામનો બાળક અમને ઈષ્ટ માર માર્યો કે તેનું શરીર સાવ ઢીલું પડી ગયું. છે, યાવત્ ઉંબરના ફૂલની જેમ તેનું નામ તેની ગર્દન અને બંને હાથ પીડ તરફ બાંધી શ્રવણ કરવું પણ દુર્લભ છે તો પછી દર્શનનું
દીધા. પછી બાળક દેવદત્તના આભરણ કબજામાં તો કહેવું જ શું? એવા બાળક દેવદત્તને કર્યા. ત્યાર પછી વિજય ચારને ગર્દનથી બાંધ્યા ભદ્રાએ સ્નાન કરાવીને અને સમસ્ત અલં- અને માલુકાકચ્છથી બહાર નીકળ્યા, નીકળીને કારોથી વિભૂષિત કરીને દાસ પંથકના હાથમાં જ્યાં રાજગૃહ નગર હતું ત્યાં આવ્યા. ત્યાં સેપી દીધો...યાવત્ પંથકે મારા પગમાં પડીને આવીને રાજગૃહ નગરમાં પ્રવેશ કર્યો, અને મને નિવેદન કર્યું. (અહીં પહેલાનું સમગ્ર નગરના ત્રિક, ચતુક, ચત્વર તેમજ મહાપથ વૃત્તાને સમજી લેવું) તો હે દેવાનુપ્રિય ! હું આદિ માર્ગમાં કેરડાના પ્રહાર, છડીના ઇચ્છું છું કે આપ દેવદત્ત બાળકની બધી પ્રહાર, કાંબીથી પ્રહાર કરતા કરતા અને તેના જગ્યાએ માર્ગણા–ગવેષણા કરો.”
ઉપર રાખ, ધૂળ અને કચરો નાખતા થકા ૮૩. ત્યાર પછી તે નગરરક્ષકોએ ધન્ય સાર્થવાહના
મોટા અવાજથી ઘોષણા કરતા આ પ્રમાણે
બોલ્યાઆ પ્રમાણે કહેવા પર કવચ સજજ કર્યું તેને કસેથી બાંધ્યું અને શરીર પર ધારણ કર્યું - “હે દેવાનુપ્રિયો ! આ વિજય નામનો ચોર ધનુષ રૂપી પટ્ટીકા ઉપર પ્રત્યંચા ચઢાવી અથવા ચાવતુ-ગીધની સમાન માંસભક્ષી બાળઘાતક ભુજાઓ પર ચામડાનો પટ્ટો બાંધ્યો. આયુધ તેમ જ બાળકનો હત્યારો છે. હે દેવાનુપ્રિય ! (શસ્ત્ર) અને પ્રહરણ (તીર આદિ) ગ્રહણ કર્યા. કોઈ રાજા, રાજપુત્ર અથવા રાજાનો અમાત્ય પછી ધન્ય સાર્થવાહની સાથે રાજગૃહ નગરની તેના માટે અપરાધી નથી એટલે કોઈ નિષ્કાબહાર નીકળવાના ઘણાં માર્ગો યાવતુ પરબો
રણ તેનો દંડ નથી આપતું. આ વિષયમાં આદિમાં શોધ કરીને રાજગૃહ નગરની બહાર તેણે પોતે કરેલ કર્મ જ અપરાધી છે.” આ નીકળ્યા, નીકળીને જ્યાં જીર્ણ ઉદ્યાન અને પ્રમાણે કહીને જ્યાં ચારક-શાળા (જેલ) હતી, ભગ્ન કૂવો છે ત્યાં આવ્યા આવીને તે કૂવામાં ત્યાં પહોંચ્યા, ત્યાં પહોંચીને તેને બેડીઓથી નિપ્રાણ, નિચેષ્ટ, તેમજ નિર્જીવ દેવદત્તના જકડી લીધો, ભોજન પાણી બંધ કરી દીધાં શરીરને જોયું, જોઈને “હા, હા, અહ અકાર્ય !' અને ત્રણે સંધ્યા કાળમાં પ્રાત: મધ્ય અને