Dharmakathanuyoga Part 2

SR No.: 001953
Original Sutra Author: N/A
Author: Kanhaiyalal Maharaj, Dalsukh Malvania
Publisher: Agam Anuyog Prakashan
Publication Year: 1991
Total Pages: 538
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, Story, Literature, & agam_related_other_literature
File Size: 14 MB

Page 353

૧૯૮
ધર્મકથાનુયોગ–મહાવીર-તીર્થ માં કેણિકનું.....અને ધર્મશ્રવણ કથાનક : સૂત્ર ૩૨૬
૪. દષ્ટિ પડતાં જ અંજલિ રચવી.
તિર્યંચ કેનિક, માતા, પિતા, ઋષિ, દેવ, અને ૫. મનને એકાગ્ર કરવું.
દેવલોક, સિદ્ધિ, સિદ્ધ, પરિનિર્વાણ, પરિનિવૃત્તિ પછી શ્રમણ ભગવાન મહાવીરની ત્રણવાર
-કર્માવરણ રહિત અવસ્થા પ્રાપ્ત જીવ-આ આદક્ષિણ પ્રદક્ષિણા કરી, પ્રદક્ષિણા કરીને
બધાનું અસ્તિત્વ છે. પ્રાણાતિપાત-વિરમણ] વંદન-નમસ્કાર કર્યા, વંદન-નમસ્કાર કરીને
યાવતુ આજ્ઞાપાલનથી આરાધક બને છે. કેણિક રાજાની પાછળ રહીને પોતાના પરિજન પરિષદાની ધમપ્રતિપત્તિ અને સ્વગૃહ-ગમનપરિવાર સાથે ભગવાનની સંમુખ રહી વિનય- ૩૨૫. ત્યાર પછી તે વિશાળ જનપરિષદા શ્રમણ પૂર્વક હાથ જોડી અંજલિ રચી પર્યુંપાસના
ભગવાન મહાવીર પાસેથી ધર્મોપદેશ શ્રવણ કરવા લાગી.
કરીને હૃષ્ટ-તુષ્ટ થઈ યાવતુ પ્રસન્ન-હૃદય બની ભગવાન મહાવીરની ધમ-દેશના
પોતાના સ્થાનેથી ઊઠી, ઊઠીને શ્રમણ ભગવાન ૩૨૪. ત્યાર પછી શ્રમણ ભગવાન મહાવીરે બિંબિસાર મહાવીરની ત્રણ વાર આદક્ષિણ પ્રદક્ષિણા કરી,
પુત્ર કેણિક રાજા, સુભદ્રા પ્રમુખ તેની રાણીઓ પ્રદક્ષિણા કરી વંદન-નમસ્કાર કર્યા, વંદનઅને સેંકડો જનોના સમૂહવાળી તે અતિ નમસ્કાર કરી તેમાંના કેટલાકે મુંડિત બની, વિશાળ પરિષદા તથા ત્રાષિપરિષદા, મુનિપરિષદા, ગૃહવાસ ત્યજી, અનગાર-પ્રવજ્યા અંગીકાર યતિપરિષદા, દેવપરિષદાને ઉદ્દેશીને ઘબળ- કરી, કેટલાકે પાંચ અણુવ્રત અને સાત શિક્ષાયુક્ત, અતિબલયુક્ત, મહાબળવાન, અપરિમિત- વ્રતના બનેલા બાર વ્રતવાળા શ્રાવકધર્મનો બળ, વીર્ય, તેજ, મહત્તા તેમ જ ક્રાનિયુક્ત, સ્વીકાર કર્યો. શરદકાળના નૂતન મેઘના ગર્જન જેવા ક્રૌંચ
બાકીની પરિષદાએ શ્રમણ ભગવાન મહાપક્ષીના નિર્દોષ જેવા કે દુંદુભિને ધ્વનિ જેવાં વીરને વંદન-નમસ્કાર કર્યા, વંદન-નમસ્કાર મધુર ગંભીર સ્વરયુક્ત વાણીથી, એક યોજના કરી આ પ્રમાણે કહ્યું- હે ભદન્ત ! આપ દ્વારા પર્યત ક્ષેત્રમાં પહોંચતા સ્વરે હૃદયમાં વિસ્તૃત સુ-આખ્યાત, સુપ્રશાત, સુભાષિત, સુવિનીત, થત, કંઠમાં અવસ્થિત થતા અને મૂર્ધામાં નિન્ય પ્રવચન અનુત્તર અર્થાત્ સર્વશ્રેષ્ઠ પરિવ્યાપ્ત થતા ધ્વનિથી, સુવિભક્ત પદન્યાસ છે. હે ભગવાન ! આપે ધર્મનું આખ્યાન યુક્ત, અસ્પષ્ટ ઉચ્ચારણ રહિત અને સુવ્યક્ત કરતી વેળાએ ઉપશમનું સ્વરૂપ સમજાવ્યું, અક્ષર સન્નિપાત યુક્ત, માધુર્ય ગુણ યુક્ત, ઉપશમનું સ્વરૂપ સમજાવતાં વિવેકની સમજૂતી શ્રેતાઓની ભાષામાં પરિણત થઈ જતી એવી આપી, વિવેકની વ્યાખ્યા કરતાં પાપકર્મોથી અર્ધમાગધી ભાષામાં ધર્મોપદેશ કર્યો.
વિરમણનું નિરૂપણ કર્યું, વિરમણનું નિરૂપણ ત્યાં ઉપસ્થિત સઘળા આર્ય-અનાર્ય જનોને કરતાં પાપકર્મ ન કરવાની વિવેચના કરી. બીજો તેમણે અમ્લાનભાવે ધર્મકથન કર્યું.
કઈ એવો શ્રમણ કે બ્રાહ્મણ નથી જે આ તે અર્ધમાગધી ભાષા ને તે ઉપસ્થિત આર્યો પ્રકારે ધર્મનું પ્રતિપાદન કરી શકે. તો આથી અને અનાયેની પોતપોતાની ભાષામાં પરિણત
શ્રેષ્ઠ ધર્મના ઉપદેશની વાત જ કયાં રહી ?” થઈ ગઈ. ભગવાને જે ધર્મ દેશના આપી તે
આ રીતે કહીને તે પરિષદા જે દિશામાંથી આ પ્રમાણે હતી–
આવી હતી તે દિશામાં પાછી ફરી, લોક છે, અલક છે, એ જ પ્રમાણે જીવ- કેવિક કૃત ધર્મદેશના-પ્રશંસા અને સ્વચહ-ગમન અજીવ, બંધ, મોક્ષ, પુણ્ય, પાપ, આસવ, ૩૨૬. ત્યાર પછી બિંબિસારપુત્ર કેણિક રાજા સંવર, વેદના, નિર્જરા, અરિહંત ચક્રવતી, શ્રમણ ભગવાન મહાવીર પાસેથી ધર્મ શ્રવણ બલદેવ, વાસુદેવ, નરક, નૈરયિક, તિર્યંચ યોનિ, કરીને અને હૃદયમાં અવધારણ કરીને આનંદિત