Page Text
________________
સૂત્ર ૧૦૬૧-૧૦૬૨
તિર્યફ લોક : સૂર્ય વર્ણન
ગણિતાનુયોગ ભા.-૨ ૭૫ મૂરિયર સમય-મ-છાયા-ન્નેના મુમત્તે. સૂર્યનું સ્વરૂપ અન્વયાર્થ-પ્રભા-છાયા અને વેશ્યાઓનું શુભત્વ: ૨૦ ૬૨. તે uિt તે સમજી ભવં નોયને અહિયે ૧૦૬૧. તે કાળે અને તે સમયે ભગવાન ગૌતમે અચિતરોગત बालसूरियं जासुमणा कुसुमपुञ्जप्पगासं लोहीतगं
(હંમણા-હંમણા ઉગ્યો હોય એવો) જાસુમન-પુષ્પपासति, पासित्ता जायसद्दे-जाव-समुप्पन्नकोउहल्ले
પુંજની સમાન રક્તવર્ણ આભાવાળા બાલ સૂર્યને
જોયો, જોઈને શ્રદ્ધાવશ -યાવત-ઉત્પન્ન -કૌતૂહલને जेणेवसमणेभगवंमहावीरेतेणेव उवागच्छइउवागच्छित्ता
વશ થઈ જ્યાં શ્રમણ ભગવાન મહાવીર હતા ત્યાં वंदइ नमसइ वंदित्ता नमंसित्ता-जाव-एवं वयासी
આવે છે ત્યાં આવીને વંદના નમસ્કાર કરે છે વંદના
નમસ્કાર કરીને ચાવતુ-આ પ્રમાણે બોલ્યાप. किमिदं भंते ! सूरिए ? किमिदं भंते ! सूरियस्स પ્ર. હે ભગવન્! આ સૂર્ય શું છે? અને હે ભગવન્! અદ્દે?
સૂર્યનો શો અર્થ છે ? उ. गोयमा ! सुभे सूरिए; सुभे सूरियस्स अट्ठे।
ઉ. હે ગૌતમ!સૂર્ય શુભ છે અને સૂર્યનો અર્થ શુભ છે. प. किमिदं भंते ! सूरिए ? किमिदं भंते ! सूरियस्स પ્ર. હે ભગવન્!એસૂર્ય શું છે અને સૂર્યની પ્રભા શું છે?
vમ ? ૩. અવે તેવા અવે છાયા. અવે સાત
ઉ. પૂર્વોક્તની સમાન છે. એ પ્રમાણે છાયા અને -મ. સ. ૨૪, ૩. ૧, સુ. શરૂ-૨ ૬
લેશ્યાના પ્રશ્નોત્તર છે. મૂરિયa૩ ત્યાગ વાસ-થેરાવળ- સૂર્યના ઉદયાસ્ત ને લઈ અંતર, પ્રકાશ, ક્ષેત્રાદિનું પ્રરૂપણ : ૧૦ દ૨, ૨. . નાવથા મંત! મોવાસંતરા ૩યંતે ૧૦૬ર. (૧) પ્ર. હે ભગવન ! ઉદયના સમયે સર્ય જેટલા सूरिए चक्खुप्फासं हव्वमागच्छइ अत्थमंते
અવકાશાન્તરથી ચક્ષુસ્પર્શને પ્રાપ્ત થાય છે. वियणंसुरिएतावइयाओ चेव ओवासंतराओ
શું અસ્તના સમયે પણ સૂર્ય એટલાજ વલુણાસં દવા છે ?
અવકાશાન્તરથી ચક્ષસ્પર્શને પ્રાપ્ત થાય છે ? उ. हंता,गोयमा!जावइयाओणं ओवासंतराओ
હા, ગૌતમ ! ઉદયના સમયે સૂર્ય જેટલા उदयंते सूरिए चक्खुफासं हव्वमागच्छइ
અવકાશાન્તરથી ચક્ષુસ્પર્શને પ્રાપ્ત થાય છે. अस्थमंते वि सूरिए तावइयाओ चेव
અસ્તના સમયે પણ એટલાજઅવકાશાન્તરથી ओवासंतराओ चक्खुप्फासं हव्वमागच्छइ ।
ચક્ષુસ્પર્શને પ્રાપ્ત થાય છે. २. प. जावइयं णं भंते ! खेत्तं उदयंते सूरिए (ર) પ્ર. હે ભગવન! ઉદયના સમયે સૂર્યચારેતરફથી आयवेणंसव्वओसमंता ओभासेइ, उज्जोएइ,
જેટલા ક્ષેત્રને આતાપથી અવભાસિત કરે तवेइ, पभासेइ, अत्थमंते वि य णं सूरिए
છે, ઉદ્યોતિત કરે છે, તપાવે છે, પ્રભાસિત तावइयं चेव खेत्तं आयवेणं सवओ समंता
કરે છે. શું અસ્ત સયમે પણ સૂર્ય ચારે
તરફથી એટલાજ ક્ષેત્રને આતાપથી ओभासेइ, उज्जोएइ, तवेइ, पभासेइ ?
અવભાસિત કરે છે ? ઉદ્યોતિત કરે છે ?
તપાવે છે ? પ્રભાસિત કરે છે ? उ. गोयमा ! जावइयं णं खेत्तं उदयंते सूरिए
ઉ. હા, ગૌતમ ! ઉદયના સમયે સૂર્ય ચારે आयवेणं सव्वओ समंता ओभासेइ,
તરફથી જેટલાક્ષેત્રને આતાપથી અવભાસિત उज्जोएइ, तवेइ, पभासेइ, अस्थमंते वि सूरिए
કરે છે, ઉદ્યોતિત કરે છે, તપાવે છે, પ્રભાસિત तावइयं चेव खेत्तं आयवेणं सवओ समंता
કરે છે. અસ્તના સમયે પણ સૂર્ય એટલાજ ओभासेइ, उज्जोएइ, तवेइ, पभासेइ ।
ક્ષેત્રનેઆતાપથી અવભાસિત કરે છે, ઉદ્યોતિત કરે છે, તપાવે છે. પ્રભાસિત કરે છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 001947 |
| Book Title | Ganitanuyoga Part 2 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Kanhaiyalal Maharaj |
| Publisher | Agam Anuyog Prakashan |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 614 |
| Language | Prakrit, Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Agam, Canon, Mathematics, & agam_related_other_literature |
| File Size | 19 MB |