________________
सुवाहडीए
यसुदेवहिंडीए
[ जंधुपभवसंवादे ___ बालय! भाया सि मे, देवरो सि मे, पुत्तो सि मे, सवत्तिपुत्तो [ सि मे, ] भत्तिजओ सि [ मे, ] पित्तिज्जो सि [ मे; ] जस्स आसि पुत्तो सी वि मे भाया, भत्ता, पिया, पिआमहो, ससुरो, पुत्तो वि; जीसे गन्भजो सि सा वि मे माया, सासू , सवित्ती, भाउज्जाया, पियामही, वधू । 5 तं च तहाविहं परियंदणयं सोऊण कुबेरदत्तो वंदिऊण पुच्छइ-अज्जे ! कह इमं च कस्स विरुद्धमसंबद्धकित्तणं ? उदाहु दारगविणोयणत्थं अजुज्जमाणं भणियं ? । एवं पुच्छिए अन्जा भणइ-सावग! सच्चं एयं । तओ अ णाए ओहिणा दिटुं तेसिं दोण्ह वि जणाणं सपच्चयं कहियं, मुद्दा य दंसिया । कुबेरदत्तो य तं सोऊण जायतिबसंवेगो 'अहो! अन्नाणेण अपदं कारिओ' त्ति विभवं दारगस्स दाऊणं, अन्जाए कयनमोक्कारो 'तुम्हेहिं मे कओ 10 पडिबोहो, करिस्सं अत्तणो पत्थं' ति तुरियं निग्गओ, साहुसमीवे गहियलिंगा-ऽऽयारो,
अपरिवडियवेरग्गो, तवोवहाणेहिं विगिटेहिं खविअदेहो गओ देवलोयं । कुबेरसेणा वि गहियगिहिवासजोगनियमा साणुक्कोसा ठिया । अज्जा वि पवत्तिणीसमीवं गया ॥
पभव! तेसिं एवं पञ्चयं सोऊण विसयरागो होजा? । पभवो भणइ-कहं भविस्सइ?। जंबुनामो भणति-अवि तेसिं 'मूढया' ऐको तू इदाणी 'परिहारो' त्ति पमत्तया होजा, 15 न य मम गुरुसयासे सपञ्चये विसयदोसे सोऊणं भोगाभिलासो हवेज्जा ।।
१ संसं० विना सर्वेष्वादशेष्वयं पाठ:-पुत्तो त्ति, भत्तिजओ सि; जस्स आसि पुत्तो सो वि मे भाया भत्ता पिया पुत्तो वि; जीसे गब्भजो सि सा वि मे माया सासू भगिणी भाउज्जाया इति ॥ २ °द्धकित्त ली ३ गो ३ क ३॥ ३ °च्छिया अ° उ० ॥ ४ एवं सपच्चयं सोऊण पुणो वि० उ०॥ ५ गो ३ विनाऽन्यत्रएकोऽत्थ इ° कसं मोसं० । एको व इ° डे० । एको तत्थ इ° उ० ॥
* एतदर्थविकासका इमे हेमचन्द्रीयपरिशिष्टपर्वद्वितीयसर्गगताः श्लोकाःबुध्यते यो यथा जन्तुस्तं तथा बोधयेदिति । आर्या तत्प्रतिबोधार्थ तं बालमुदलापयत् ॥ २९३ ॥ भ्राताऽसि तनुनन्माऽसि वरस्यावरजोऽसि च । भ्रातृव्योऽसि पितृव्योऽसि पुत्रपुलोऽसि चार्भक ! ॥ २९४ ॥ यश्च ते बालक! पिता स मे भवति सोदरः। पिता पितामहो भर्त्ता तनयः श्वशुरोऽपि च ॥ २९५॥ या च बालक! ते माता सा मे माता पितामही । भ्रातृजाया वधूः श्वश्रूः सपत्नी च भवत्यहो!॥२९६॥ कुबेरदत्तः तच्छत्वा जगादाऽऽय! किमीदृशम् । परस्परविरुद्धार्थ भाषसे ? विस्मितोऽस्म्यहम् ॥ २९७ ॥ आर्योचे मम बालोऽयं भ्रातैका जननी यतः । वदामि तनुजन्मानममुं मत्पतिसूरिति ॥ २९८॥ मद्भर्तुः सोदर इति देवरोऽपि भवत्यसौ । भ्रातुस्तनय इति च भ्रातृव्यं कीर्तयाम्यमुम् ॥ २९९ ॥ पितृष्यश्चैष भवति भ्राता मातृपतेरिति । पुत्रः सपत्नीपुत्रस्येत्यसौ पौत्रो मयोदितः ॥ ३०॥ योऽस्य वप्ता स मे भ्राता माता झेका यदावयोः । अस्य तातश्च मे तातो भर्ता मातुरभूदिति ॥३०१ ॥ पितृव्यस्य पितेत्येनमुद्धोषामि पितामहम् । परिणीताऽहममुना ह्यस्मीति पतिरेष मे ॥३०२॥ ममैष तनुजन्मा च सपतीकुक्षिभूरिति । देवरस्य पितेत्येष भवति श्वशुरोऽपि हि ॥ ३०३ ॥ याऽस्याऽम्बा सा ममाऽप्यम्बा तया जाताऽस्म्यहं यतः। पितृव्यकस्य मातेति मम साऽपि पितामही ॥३०४॥ भ्रातृजायाऽपि भवति महातुर्गृहिणीत्यसौ । सपत्नीतनयस्यैषा गृहिणीति वधूरपि ॥ ३०५॥ माता पत्युर्मदीयस्येत्यसौ श्वश्रूरसंशयम् । भर्तुर्भार्या द्वितीयेयमिति जाता सपश्यपि ॥ ३०६॥
पौत्रोऽसीत्यर्थः ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org