Vasudevhindi Part 1

SR No.: 001888
Original Sutra Author: Sanghdas Gani
Author: Chaturvijay, Punyavijay
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 1930
Total Pages: 210
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Story, & Literature
File Size: 18 MB

Page 107

९८
वसुदेवहिंडीए
[ पजुण्णस्स वेयभीए हियं हारेण विरायमाणिं । पणया य णं विण्णवेइ-देव ! सुणह, मे अज जारिसो सुमिणो दिट्ठो । तेण भणिया-कहेहि । सा भणइ-अहं किर तुज्झ समीवमुवगया, तुभेहि य मे हारो दिण्णो, पडिबुद्धा य जाव हार उरम्मि पस्सामि. साहह सुमिणफलं । तेण चिंतियं---
पज्जुण्णचिट्ठियमिणं । ततो तेण भणिया जंबवई.-देवि! जायवकुलम्स अलंकारभूतो ते भवि5 स्सइ पुत्तो। सा कयंजली भणइ–देव ! अवितहमेयं जं जंपह त्ति । केढवदेवो य तीसे गन्भे उववण्णो। पुण्णेसु य मासेसु पयाया पुत्तं पसत्थलक्खणं कियपाणि-पायं, विबुद्धपोंडरीयलोयणं, णवचंदमणोहरवयणचंदं । तं समयमेव मइसायर-अजियसेण-दारुगाणं पुत्तजम्मं निवेदितं च कण्हस्स । जंबवइसुयाणंतरं भणिया य ते—एते वयंसमणुस्सा जंववइदेबिनंदणस्स त्ति ।
कयजायकम्माणं कयाणि नामाणि संबो बुद्धिसेणो जयसेणो सुदारगो त्ति । ततो 10 संबो देवकि-रुप्पिणि-जंबवतीहिं पज्जुनसिरिणा य लालिजमाणो सुहेण परिवड्डइ ।
कयाइ वासुदेवपायवंदओ णीओ, खेल्लावेइ णं कण्हो । कालिंदसेणा सुहिरण्णं दारियं पाएसु पाडेइ । पुच्छिया य वासुदेवेणं-कालिंदसेणे! इमा तव दारिया ? । तीए 'जहाऽऽणवेह' त्ति पडिवन्नं । भणिया य-निक्खिव ता णं कुमारसमीवे । तीए पायपीढसमीवे
ठविया । कीलंतेहि य एक्कमेको अवतासिओ । कण्हेण मंती पलोइओ। तेण भणिओ15 जुत्तं ति । कालिंदसेणाए य लद्धपसराए विण्णवियं-देव! एसा दारिया हेमंगयस्स कंच
णपुराहिवस्स दुहिया. जइ मम पसाओ अस्थि तो कुमारस्स सुस्सूसिगा होउ । कण्हेण ‘एवं' ति पडिस्सुयं, कोडुंबिया य संदिट्ठा-सुहिरण्णा दारिया मम सुण्हा, कुमारसरिसीए पडिवत्तीए णं उबक्खेयवा । विसजिया वड्डइ । संबो तेहिं वयंसएहिं समेओ
सुमुहस्स कलायरियस्स उवणीओ सिक्खइ कलाओ। 20 पज्जुण्णो य माउपायवंदओ गतो पस्सइ अंसूहिं रोवंती रुप्पिणीं । पुच्छिया अ
णेणे-अम्मो! साहह देवं मोत्तूण जेण भे मंतुं कयं, जेण तं सासेमि । तीए भणिओपुत्त! मया ते रुप्पिस्स माउलस्स पेसियं. तस्स दुहिया वेयब्भी नाम सुया मया रूववती. सो भणइ-'अवि य णं अहं पाणाणं देमि, न य रुप्पिणीसुयस्स' त्ति. तो मे मण्णु
जायं । पज्जण्णेण भणिया-अम्मो! मा अधिई करेह , दाहिति णं पाणाणं । गतो य संबं 25 गहाय भोजकडं नगरं, पाणणेवत्थिया ट्ठिया उदट्ठाणब्भासे, गायंतेहिं णं विम्हयं नीओ
लोओ। हत्थी य मत्तो तेणेव मग्गेण पाणियं पाउकामो आगतो, आरोहेण य भणियाहरे पाणा ! अवसरह सिग्धं, मा हत्थिर्णां चढिजि हि-त्ति । तेहिं भणिओ-मा छुटमैं इओ एतं भेडहत्थिं, मा कुक्कुरेहिं खजिहिति । ततो रुट्ठो, छूढो णेण हत्थी । पण्णत्तीवसेण य
कुक्कुरा से समंतओ विलग्गा, तेहिं कवोल-मुह-नासापएसेसु खजमाणो सहारोहेण परा30 भग्गो । तेण य अण्णे हत्थी भीया, तेण परोप्परं भमंता, सूरत्थमणवेलाए य घर-कडग
१ हारं हियए पशां०॥ २°णावि अ°क ३॥ ३°स्संते पे शां० ॥४ इंद° शांसं. विना ॥५ अरे शां० विना ॥ ६ °णाऽवमहिन्जिहिह-त्ति उ २ विना ।। ७ भउ एतं भिंडह शां० विना॥ ८ हत्थी। संबेण य कुक्कुरा समंतओ विलइया, तेहिं ली ३ ॥