________________
-
-
-
-
ચૂલિકા બીજી]
૩૭૭ બને છાશથી, દૂધથી, દહિંથી કે બીજી કોઈ એક જ જાતિની વસ્તુથી ખરડાયેલાં હોય તે તે તજાત સંસૃષ્ટ કહેવાય. વિજાતીય જુદાં કબેથી ખરડાએલાંને વિજાત સંસૃષ્ટ કહેવાય, તેમાં પણ વિદળ થાય તેવાં વિરુદ્ધ દ્રવ્યોથી ખરડાયેલાં હોય ત્યારે તે ખરડાએલા પણ હાથ અને પાત્રથી ન લેવાય, કારણ કે સંમૂર્ણિમ જીવોની ઉત્પત્તિ થાય, વગેરે યથામતિ વિચારવું.] (૧૦૮) કામ નમંarણ ગમછરીત્રા,
अभिक्खणं निविगई गया अ। अभिक्खणं काउस्सग्गकारी;
सज्झायजोगे पयओ हविज्जा ॥ चू० २-७॥ વળી મનમંarણ મધમાંસના ભક્ષણને ત્યાગી, અમદરગા=પરઉત્કર્ષમાં દ્વેષ વિનાને, વિશેષ કારણ વિના મિકadi=વારંવાર નિરિવારું જયા=વિગઈ એને નહિ ખાનારે, વારંવાર વારસા =ઈર્યાપથિકી કાયેત્સર્ગ કરનારે (અર્થાત્ ગયા આવ્યા પછી ઈરિ. પ્રતિક્રમણ કર્યા વિના કોઈ અન્ય કામ નહિ કરનારે,) શ= અને સાક્ષાયને વાચનાદિ સ્વાધ્યાયમાં તથા સૂત્રોના
ગમાં (આયંબિલ આદિ તપમાં) પરશો=અતિપ્રયત્નશીલ (અપ્રમાદી) વિઝા હેય (થાય). (સૂ) ૨-૭)
[મઘ માંસના ઉપલક્ષણથી બીજી પણ મધ–માખણ વગેરે મહાવિગઈઓને સર્વથા ત્યાગી, ભક્ષ્ય વિગઈઓને પણ માંદગી આદિ પુષ્ટકારણ વિના વારંવાર નહિ ખાનાર, પ્રત્યેક પ્રવૃત્તિમાં છઘસ્થભાવને યોગે સંભવિત ભૂલની-અતિચારોની વારંવાર શુદ્ધિ કરનાર અને સ્વાધ્યાય તથા યુગમાં અપ્રમાદી એમ અર્થ સમજો.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
