________________
અધ્યયન નવમું-ઉ૦ ૩]
૩૧૩ धुणिअ रयमलं पुरेकडं;
માસુમ ારું વ(થોડું-ત્તિ ચેમિ –રૂપો ફુટૂઆ મનુષ્યલોકમાં ઉપર કહ્યું તેમ ગુર આચાર્યાદિને સચચં=સતત (જીવતાં સુધી) gબરિ= સેવીને (વિધિપૂર્વક ગુરુની આરાધના કરીને) નિગમચનિકળ= આગામમાં પ્રવીણ (ગીતાર્થ) તથા મામયુર લેકની અને પ્રાદુર્ણ ક વગેરે મુનિઓની ઉચિત સેવામાં કુશળ બનેલ મુળી-મુનિ (ઉત્તમ સાધુ) પુરેશકું પૂર્વોપાર્જિત રચમર્જ કર્મ રજરૂપ મેલને (આઠે પ્રકારનાં કર્મોનાં બંધનેને) ધુળ =ખપાવીને માસુરં કેવળજ્ઞાન રૂપ સૂર્યના પ્રકાશવાળી અને તેથી જ શરઢ અતુલ (સર્વશ્રેષ્ઠ) જરૂ=સિદ્ધિગતિને વશ પામે છે. ત્તિ મિત્રએમ કહું છું. (૩–૧૫)
[ મનુષ્ય જન્મમાં જ આવો વિનય શક્ય છે. ઉપર કહ્યા તેવા વિનયને કરતે ઉત્તમ સાધુ ઉત્તરોત્તર વ્યવહારકુશળ બની બાહ્ય
ઔચિત્યને અખંડ સાચવે છે. આ બાહ્ય ઔચિત્યરૂપ શુદ્ધ વ્યવહારના યેગે આત્મામાં સમાધિનું-સમતા સામાયિકનું (નિશ્ચયનું) બળ વધતું જાય છે અને પરિણામે સામાયિયારિત્રમાંથી યથાખ્યાતચારિત્રને પામેલો તે સર્વકર્મોને ક્ષય કરી અજરામર-મોક્ષપદને પ્રાપ્ત કરે છે. અહીં કહેલું “અભિગમકુશળ વિશેષણ એમ સૂચવે છે કે આગમમાં પ્રવીણ સાધુ લેકવ્યવહારની જેમ લેકારવ્યવહારમાં પણ કુશળ હોય]
समत्तो नवमज्झयणस्स तइओ उद्देसो। નવમા અધ્યયનને ત્રીજો ઉદેશે સપૂર્ણ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
