________________
૧૨૦
[દશવૈકાલિક
છેડાવવા જતાં ભાગાંતરાય કર્મ બંધાય, વગેરે દાષા સમજવા.] (૧૫૭) તિત્તાં ય ડુબ વ સાય, ઐવિરું ય મઠ્ઠુર હવળ વા ।
एयलद्धमन्नत्थपउत्तं, महुघयं व भुंजिज्ज संजए ॥१-९७ તિત્તñ=કટુ, ઋતુધ્ન ગતિમ્મુ, સાયં-તુરું, વિરું= ખાટુ', મદુર=મધુર-મીઠુ કે રુવનં=ખારુંચનું=એવું જે (શાસ્ત્રવિધિથી) મલ્યું હોય તે અન્નથપ-સં=અન્યા પ્રયુક્ત’, અર્થાત્ (ગાડાના ચક્રમાં ઉંજણની જેમ) મેાક્ષનું સાધક છે, એમ સમજીને સંજ્ઞ=રાગ-દ્વેષ રહિત સાધુ મદુર્ય વ=મધુ-દ્યુતની જેમ ઉત્તમ માનીને) મુંન્નિ— ભાજન કરે. (૧–૯૭)
[સ્વાદિષ્ટ કે સ્વાદ વિનાનું ભોજન રસનેન્દ્રિયની અપેક્ષાએ સારું નરસું મનાય છે. રસનાના વિજેતા મુનિ મેાક્ષ સાધક દેહને માત્ર ટકાવવાના ધ્યેયથી રાગ-દ્વેષ વિના શાસ્ત્રોક્ત વિધિથી મળેલું, જે જે નિર્દોષ કલ્પ્ય અને શરીરને પથ્ય હોય તે સઘળું સંયમની અપેક્ષાએ ઉત્તમ સમજીને મીઠા ભે!જનની જેમ વાપરે અને અવિધિથી લાવેલુ, દોષિત અકલ્પ્ય તથા ક્રુણ્ય વસ્તુ વર્ણાદિથી શ્રેષ્ઠ હોય તે પણ તજે. અહીં મધુશ્રૃત'માં મધુ શબ્દ સ્વાદની ઉપમા માટે કહેલા છે, માટે મધને ભક્ષ્ય નહિ સમજવું,]
(૧૫૮) બä વિરમં યા વિ, મૂત્યુદ્ધ ના સૂત્ર |
ડહ્યું ના ગરૂ વા મુદ્ર, મંધુમ્માન મોબળ ?-૧૮ (૧૫૯) ૩૫ન નાદ જિન્ના, ગળું વા યદુ દામુ,
मुहाल मुहाजीवी, भुंजिज्जा दोसवज्जि ।। १ - ९९॥ અસં=(મસાલા કે વઘાર વગેરે કર્યાં વિનાનુ) રસ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
