________________
૧૦૪
[દશ વૈકાલિક લઈને, અથવા બૂઝાતે હેય તે વાઝાગા=એક વાર (ઇંધનાદિ નાખીને) સળગાવીને, કે પન્નાસ્ટિગા=વારવાર (ઈધનાદિથી) પ્રજવલિત કરીને, (અથવા વસ્તુ બળી જવાના ભયે નિવાવિવા=(સ્ટવ કે ચુલ્લી વગેરેને) બૂઝાવીનેએલવીને, તથા અધિક (ઉભરાય તેમ હોવાથી, કે દાન દેવા માટે, ચુલ્લી ઉપરની વસ્તુમાંથી) સિંચિચાકડું કાઢી લઈને, કે ઉભરાવાના ભયે અગ્નિમાં, ઉપર મૂકેલી વસ્તુમાં કે હાથમાં લીધેલી વસ્તુમાં, ચુલ્લી ઉપરનું કે બીજું પાણી નિસિવિશા-સિચન કરીને, અથવા ગુલ્લી ઉપરથી ભાજન કે તેમાંથી વસ્તુ લઈને, અથવા બળી જવાના ભયે કે દેવા માટે ઉપરની વસ્તુ નીચે ઉતારીને, એમ કોઈ પ્રકારે અગ્નિને પશિને કે વિરાધીને =આપે, (૧-૬૩) તે તે ભક્ત-પાન સંય તેને અકલ્પ્ય થાય, માટે દાત્રીને પ્રતિષેધ કરે કે મારે તેવું કહપતું નથી. (
૧૬) (૧૫) [ રેં ઉસ વા વિ, ફારું વા વિ દયા |
ठविअं संकमट्ठाए, तं च होज्ज चलाचलं ॥१-६५॥ (૧ર૬) ર તે જમવઘૂ છિન્ના, કિદો તથા વસંલમો
गंभीरं झूसिरं चेव, सबिदिअसमाहिए ॥१-६६।।
ગૃહથે વર્ષાઋતુ આદિ પ્રયા-કેઇ એક કાળે (ઘર કે આંગણુમાં ખાઈ-ખાડા-ટેકરા ઉપર)
સં g=ચાલવા માંટે =કાષ્ઠ (પાટીઉં વગેરે) કે સિસ્ટં-શિલા (પત્થર વગેરે), રૂારું વા= અથવા ઇટ (ઈટાળે વગેરે) વિગં દુકન=મૂકયું હોય, તે ર=અને તે સારું= અસ્થિર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
