________________
अज्जे ! वसुमइ ! एसा भगिणीइ सुलोयणाइ अणुहरइ । जरदंडिखंडव' सणा गहगहियनरस्स पासत्था ॥ १९८ ॥ भणियं च वसुमईए सुइरं निज्झाइऊण सविसायं । एसो सो कणगरहो एसावि सुलोयणा नूणं ॥ १९९ ॥ तत्तो गंतुं दोहिवि महुरं आभासियं तयं जुयलं । उग्गायइ हसइ नच्चइ बोल्लई असमंजसं बहुयं ॥ २०० ॥ ताहे दोवि जणाई सुहम्मसूरिस्स पायमूलम्मि । करुणापराहिं अज्जाहिं ताहिं नीयाइं सविसायं ॥ २०१ ॥ अइसयनाणी य गुरु पुट्ठो उम्मायकारणं ताहिं । गुरुणावि ताण सिट्ठो पुव्वुत्तो सयलवुत्तंतो ॥ २०२ ॥ भणिओ अज्जाहिं गुरु भयवं ! जइ अत्थि कोवि पडिजोगो । ता एयाण पउंजह जइ पिच्छह किंचिं उवगारं ॥ २०३ ॥
आयें ! वसुमति ! एषा भगिन्या सुलोचनयाऽनुहरते । जरदण्डिखण्डवसना ग्रहगृहीतनरस्य पार्श्वस्था ॥ १९८ ॥ भणितं च वसुमत्या सुचिरं निध्याय सविषादम् । एष स कनकरथ एषाऽपि सुलोचना नूनम् ॥ १९९ ॥ ततो गत्वा द्वयोरपि, मधुरमाभाषितं तद् युगलम् । उद्गायति हसति नृत्यति कथयत्यिसमञ्जसं बहुकम् ॥ २०० ॥ तदा द्वावपि जनौ सुधर्मसूरेः पादमूले । करुणापराभ्यामार्याभ्यां ताभ्यां नीतौ सविषादम् ॥ २०१ ॥ अतिशयज्ञानी च गुरुः पृष्ट उन्मादकारणं ताभ्याम् । गुरुणाऽपि तयोः शिष्टः पूर्वोक्तः सकलवृतान्तः ॥ २०२ ॥ भणित आर्याभ्यां गुरु-र्भगवन् ! यद्यस्ति कोऽपि प्रतियोगः । तस्मात् एतयोः प्रयुङ्क्तं यदि प्रेक्षघ्वं किञ्चिदुपकारम् ॥ २०३ ॥
१. वसनं = वस्त्रम् । २. निध्याय = दृष्ट्वा । ३. बोल्लइ = कथयति ।
५८२
Jain Education International
चतुर्दशः परिच्छेदः
For Private & Personal Use Only
सुरसुन्दरीचरित्रम्
www.jainelibrary.org
