________________
एयं विणिम्मिउं लडहरूवतारुण्णचारुसोहग्गं । नूणं अइबहुमाणो विरिचिणो आसि अत्ताणे ॥ ७८ ॥ धणुहायड्डणखिन्नं मयणं नाऊण हिययभेयकरा । मन्ने विहिणा विहिया एसा नणु हत्थभल्लिव्व ॥ ७९ ॥ अन्नं च जो इमीए पाणिग्गहणं करिस्सई पुरिसो । सो भरहद्धनरीसो होही पुरिसो न संदेहो ॥ ८० ॥ इय अइसयनाणीहिं आइटुं तीइ जम्मसमयम्मि । ता नरवर ! तुह जोग्गा सा कन्ना न उण अन्नस्स ॥ ८१ ॥ अह बहुदविणं दाउं पहट्ठवयणेण तेण सा रन्ना । भणिया भयवइ ! सिट्ठा जं कन्ना सोहणं विहियं ॥ ८२ ॥ एयं च मज्झ सुंदरि ! सिटुं सव्वंपि चारपुरिसेहिं । अह तेण मज्झ पासे पट्ठविओ रयणचूडोत्ति ॥ ८३ ॥ एतां विनिर्माय लडहरूपतारुण्णचारुसौभाग्यम् । नूनमतिबहुमानो विरिञ्चिरासीद्रात्मनि ॥ ७८ ॥ धनुराकर्षणखिन्नं मदनं ज्ञात्वा हृदयभेदकरा । मन्ये विधिना विहितैषा ननु हस्तभल्लीव ॥ ७९ ॥ अन्यञ्च योऽस्याः पाणिग्रहणं करिष्यति पुरुषः । स भरतार्धनरेशो भविष्यति पुरुषो न सन्देहः ॥ ८० ॥ इत्यतिशयज्ञानीभिरादिष्टं तस्या जन्मसमये । तस्मात् नरवर ! तव योग्या सा कन्या न पुनः अन्यस्य ॥ ८१ ॥ अथ बहुद्रव्यं दत्त्वा प्रहर्षितवदनेन तेन सा राज्ञा । भणिता भगवति ! शिष्टा यत् कन्या शोभनं विहितम् ॥ ८२ ॥ एतच्च मम सुन्दरि ! शिष्टं सर्वमपि चरपुरुषैः । अथ तेन मम पार्श्वे प्रस्थापितो रत्नचूड इति ॥ ८३ ॥
१. लडहं रम्यम् । २. विरिञ्चि-विधाता । ३. आत्मनि । ४. भगवति ।
४७८
द्वादशः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
