________________
अह चिंतिउं पयत्तो मणोहरो हंदि ! एस आगारो । एयागिईए ता हं कारेमि जिणालयं रम्मं ॥ ४८ ॥ मणिकुट्टिमम्मि तत्तो आलिहिउं उज्जओ जया राया । ताव य झत्ति विलीणो पवणहओ जलहरो सव्वो ॥ ४९ ॥ दळूण तं विलीणं खणेण राया विचिंतए एवं । एवंविहा नराणं लच्छीओ चवलरूवाओ ॥ ५० ॥ जह एसो अब्भलवो खणेण दिह्रो पुणो पणट्ठोत्ति । तह सव्वेवि पयत्था खणमित्ताणंदसंजणणा ॥ ५१ ॥ रूवं च जीवियं जोव्वणं च सव्वेवि बंधुसंबंधा । एवमणिच्चा अव्वो ! *धिरत्थु संसारवासस्स ॥ ५२ ॥ पच्चक्खं हि अणिच्चं नाऊणवि जं थिरंव मन्नंति । विसयाऽऽसत्ता सत्ता, एयं अविवेयसामत्थं ॥५३ ॥
अथ चिन्तितुं प्रवृत्तो मनोहरो हन्दि ! एष आगारमः । एतदाकृत्या तस्मादहं कारयामि जिनालयं रम्यम् ॥ ४८ ॥. मणिकुट्टिमे तत आलेखितुमुद्यतो यदा राजा । तावच्च झटिति विलीनः पवनहतो जलधरस्सर्वः ॥ ४९ ॥ दृष्ट्वा तं विलीनं क्षणेण राजा विचिन्तयत्येवम् । एवंविधा नराणां लक्ष्म्यश्चपलरूपाः ॥ ५० ॥ यथेषोऽभ्रलवः क्षणेन दृष्टः पुन:प्रनष्ट इति । तथा सर्वेऽपि पदार्था क्षणमात्रानन्दसञ्जननाः ॥ ५१ ॥ रूपं च जीवितं यौवनं च सर्वेऽपि बन्धुसम्बन्धाः । एवमनित्या अहो ! धिगस्तु संसारवासस्य ॥ ५२ ॥ प्रत्यक्षं हि अनित्यं ज्ञात्वाऽपि यद् स्थिरमिव मन्यन्ते । विषयाऽऽसक्ताःसत्त्वा एतदविवेकसामर्थ्यम् ॥ ५३॥ १. आगारं-गृहम्, प्राकृतत्वाल्लिङ्गव्यत्ययेन पुंस्त्वम् । २. एतदाकृत्या । ३. उद्यतः । ४. खेदार्थेऽत्राव्ययमिदम् । ५. धिगस्तु । ६. सत्त्वा:=प्राणिनः ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
पंचमः परिच्छेदः
१७९
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
