________________
पञ्चमः परिच्छेदः
अह सो दट्ठूण ममं विद्दाणमुहं गलंतनयणिल्लं । करयलनिमियेकवोलं एवं भणिउं समाढत्तो ॥ १ ॥
सुंदर ! तुह सरिसाणं उत्तमपुरिसाण जुज्जइ न काउं । अहमजणसमाइन्नो अप्पवहो कुगसंजणणो ॥ २ ॥
अन्नं च । को सि तुमं कस्स कओ केण व कज्जेण एयमायरियं ? | कीस ससोगो सुंदर ! अविरलथूलंसुऐ मुयसि ? ॥ ३ ॥
दीहं नीससिऊणं तत्तो य मए तया इमं भणियं । किं कहियाए इमाए विहलाए सुयणु ! वत्ताए ? ॥ ४ ॥ कहिएण जेण लब्भइ कोवि गुणो, तमिह साहिउ जुत्तं । अन्नह पुण तुसखंडणसरिसेणं किं नु कहिएणं ? ॥ ५ ॥
अथ स दृष्ट्वा माम् विद्राणमुखं गलन्नयनवन्तम् । करतलन्यस्तकपोलमेवं भणितुं समारब्धः ॥ १ ॥ सुन्दर ! तव सदृशानामुत्तमपुरुषाणां युज्यते न कर्तुम् । अधमजनसमाचीर्ण आत्मवधः कुगतिसञ्जननः ॥ २ ॥ अन्यञ्च । कोऽसि त्वं कस्य कुतः केन वा कार्येण एतदाचरितं ? | कस्मात् सशोकः सुन्दर ! अविरलस्थूलाश्रूणि मुञ्चसि ? ॥ ३ ॥
दीर्घनिश्वस्य ततश्च मया तदेदं भणितम् ।
किं कथितयाऽनया विफलया सुतनो ! वार्तया ॥ ४ ॥
कथितेन येन लभ्यते कोऽपि गुणः तमिह कथयितुं युक्तम् । अन्यथा पुनस्तुषखण्डनसदृशेन किन्नु कथितेन ? ॥ ५ ॥
१.
निमियं =
पं= न्यस्तम्। २. आत्मवधः - आत्महत्या । ३. अविरलानि बहूनि च तानि स्थूलाश्रूणि ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
पंचमः परिच्छेदः
For Private & Personal Use Only
१७१ www.jainelibrary.org
