________________
अह तं पभायदि सिद्धं सुविणं तु भाणुवेगस्स । निच्छइउं नो सक्कइ सोवि हु सुविणस्स संब्भावं ॥ १०१ ॥
चिंतित्ता सुविणफलं विगप्पसंकप्पखित्तनियचित्ता । जा चिट्ठामो अम्हे खणंतरं तत्थ ठाणम्मि ॥ १०२ ॥
ताव य वरनेवत्थो मँहग्घआभरणभूसियसरीरो । सव्वो वि नयरलोओ गंतुं कत्थवि पेयट्टोत्ति ॥ १०३ ॥ युग्मम् ॥ तं दठ्ठे मए भणियं सबालवुड्डो इमो जणो कत्थ । कर्यैउवसोहो वच्चइ साहसु भो भाणुवेगम्ह ? ॥ १०४ ॥ भणियं च तेण निसुणसु अज्जं जं मँयणतेरसी भद्द ! | मयरंदुज्जाणठियस्स तेण जत्ताए मयणस्स ॥ १०५ ॥ एसो नरनारिगणो पूयत्थं तस्स वच्चइ मोया । अम्हेवि हु गच्छामो पेच्छामो कुसुमसरजत्तं ॥ १०६ ॥ युग्मम्॥
अथ तं प्रभातदृष्टं शिष्टं स्वप्नं तु भानुवेगस्य । निश्चेतुं न शक्यते सोऽपि खलु स्वप्नस्य सद्भावम् ॥ १०१ ॥ चिन्तयित्वा स्वप्नफलं विकल्पसंकल्पक्षिप्तनिजचितौ । यावत् तिष्ठाव आवाम् क्षणान्तरं तत्र स्थाने ॥ १०२ ॥
तावच्च वरनेपथ्यो महार्घाऽऽभरणभूषितशरीरः । सर्वेऽपि नगरलोको गन्तुं कुत्राऽपि प्रवृत्त इति ॥ १०३ ॥ युग्मम् ॥ तं दृष्ट्वा मया भणितं सबालवृद्धोऽयं जनः कुत्र । कृतोपशोभा व्रजति कथय भो भानुवेग माम् ? ॥ १०४ ॥ भणितं च तेन निश्रृणु अद्य यन्मदनत्रयोदशी भद्र ! | मकरन्दोद्यानस्थितस्य तेन यात्रायै मदनस्य ॥ १०५ ॥ एष नरनारीगणः पूजार्थं तस्य व्रजति प्रमोदात् । आवामपि खलु गच्छावः प्रेक्षावहे कुसुमशरयात्राम् ॥ १. शिष्टम् = उक्तम् । २. निश्चेतुम् । ३. सद्भावं - परमार्थम् । ४. महार्घ = ५. प्रवृत्तः । ६. उपशोभा = विभूषा । ७. मदनत्रयोदशी । ८. व्रजति । ९. प्रमोदात् ।
१०६ ॥ युग्मम् ॥
- बहुमूल्यकम् ।
१०. कुसुमशरः कामः |
१०४
Jain Education International
तृतीयः परिच्छेदः
For Private & Personal Use Only
सुरसुन्दरीचरित्रम्
www.jainelibrary.org
