________________
तिओ सग्गो
४७
पसिअ पदुम-णाह दीण-लोए तुवमसि कारुणिओ मुणीहि गीओ। कह किल विहलं बलिस्स पुत्तं रण-जिअमज्ज वि णाणुकंपसे हो ॥२५॥
तुइ थुइ-वअणादिवुत्त-धामे तिगुण-कहा-बहु-दूर-सण्णिहाणे । महुमह कदमेहि अक्खरेहि थविअ पसत्ति-गुणं कुणम्ह अम्हे ॥२६॥
कह तुह महिमा मुणिज्जणिज्जो मुणि-वुसहेहि वि दिव्व-दसणेहिं । ण हि वअण-मणाण गोअरो सो उवणिसअक्खर-तप्परिज्ज-भूमी ॥२७॥
तुह उण अवदार-कीडिदाई रज-तम-सत्त-गुणे समासिदाइं । णिअ-कअ-भुवणावण-क्खमाइं मुरहर कस्स ण विम्हअं कुणंति ॥२८॥
प्रसीद पद्मनाभ दीनलोके त्वमसि कारुणिको मुनिभिर्गीतः । कथं किल विह्वलं बलेः पुत्रं रणजितमद्यापि नानुकम्पसे भोः ॥२५॥
त्वयि स्तुतिवचनातिवृत्तधाम्नि त्रिगुणकथापथदूरसंनिधाने । मधुमथन कतमैरक्षरैः स्तुत्वा प्रसत्तिगुणं कुर्मो वयम् ॥२६॥
कथं तव महिमा ज्ञातव्यो मुनिवृषभैरपि दिव्यदर्शनैः । न हि वचनमनसोर्गोचरः स उपनिषदक्षरतात्पर्यभूमिः ॥२७॥
तव पुनरवतारक्रीडितानि रजस्तमः सत्त्वगुणान् समाश्रितानि । निजकृतभुवनावनक्षमाणि मुरहर कस्य न विस्मयं कुर्वन्ति ॥२८॥
(३०) दिणिज्जणिज्जो.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
