________________
१०२
[जिनदत्तसूरिविरचितं
साहू सयणासण-भोयणाइआसायणं च कुणमाणो । देवह रएण लिप्पइ देवहरे जमिह निवसंतो ॥ ११३ ॥ तंबोलो तं बोलइ जिणवसहिटिएण जेण सो खद्धो । खुद्धे भवदुक्खजले तरइ विणा नेय सुगुरुतरं ॥ ११४ ॥ तेसिं सुविहियजइणो य दंसिया जे उ हुंति आययणं । सुगुरुजणपारतंतेण पाविया जेहिं नाणसिरी ॥ ११५ ॥ संदेहकारितिमिरेण तरलियं जेसिं दंसणं नेय । निव्वुइपहं पलोयइ गुरु-विज्जुवएसओ सहओ ॥ ११६ ॥ निप्पञ्चवायचरणा कज्जं साहति जे उ मुत्तिकरं । मन्नंति कयं तं जं कयंतसिद्धं तु स-परहियं ॥ ११७ ॥ पडिसोएण पयट्टा चत्ता अणुसोअगामिणी वत्ता । जणजत्ताए मुक्का मय-मच्छर-मोहओ चुक्का ।। ११८ ॥ सुद्धं सिद्धंतकहं कहंति बीहति नो परेहितो। वयणं वयंति जत्तो निव्वुइवयणं धुवं होइ ॥ ११९ ।। तविवरीआ अन्ने जइवेसधरा वि हुंति न हु पुज्जा । तद्दसणमवि मिच्छत्तमणुखणं जणइ जीवाणं ॥ १२० ॥
साधुः शयनासन-भोजनाद्याशातनां च कुर्वाणः । देवस्य रजसा लिप्यते देवगृहे यदिह निवसन् ॥ ११३॥ ताम्बूलं तं ब्रुडयति जिनवसतिस्थितेन येन स खादितः । क्षुब्धे भवदुःखजले तरति विना नैव सुगुरुतरीम् ॥ ११४ ॥ तेषां सुविहितयतयश्च दर्शिता ये तु भवन्त्यायतनम् । सुगुरुजनपारतन्त्र्येण प्राप्ता यैनिश्रीः ॥ ११५ ॥ सन्देहकारितिमिरेण तरलितं येषां दर्शनं नैव । निवृतिपथः प्रलोक्यते गुरुवैद्योपदेशतः सहजः ॥ ११६ ॥ निःप्रत्यवायचरणाः कार्य साधयन्ति ये तु मुक्तिकरम् । मन्यन्ते कृतं तद् यत् कृतान्तसिद्धं तु स्व-परहितम् ॥ ११७ ॥ प्रतिस्रोतसा प्रवृत्ता त्यक्ताऽनुस्रोतोगामिनी वार्ता । जनयात्रया मुक्ता मद-मत्सर-मोहतो भ्रष्टाः ॥ ११८॥ शुद्धां सिद्धान्तकथां कथयन्ति बिभ्यति नो परेभ्यः । वचनं वदन्ति यतो निवृतिव्रजनं ध्रुवं भवति ॥ ११९॥ तद्विपरीता अन्ये यतिवेषधरा अपि भवन्ति न खलु पूज्याः। तहर्शनमपि मिथ्यात्वमनुक्षणं जनयति जीवानाम् ॥ १२०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
