________________
१७८
साहारणकविरइया
[११.१३ ५ सो चवल कण्णु समयाइएणं दूरह व लेइ दीहर-करेणं । पुरओ जर-रक्खसि तस्स धाइ जहरूव निरूविय मुणह सा इ । जो तुंगु कहिउ नग्गोह-रुक्खु सो मरण-भउज्झिउ मुणह मोक्खु । सो सिद्ध-निलउ विसयाउरेहिं आरूहिवि न सक्किज्जइ नरेहिं । मणुयत्तु मुणेज्जह जुण्ण-कूउ बहु-जोणि लयाहिं छन्न-रूवु । जो वि य तडे तहिं सरथंभु जाड़ तं जीव-पहिय-अवलंबु आउ । जो हेतुइ अयगरु घोरु वुत्तु सो नरय-वासु जाणहि निरुत्तु । जे विसहर दारुण गरुय-काय ते डसहि जीउ जाणहि कसाय । जे मूसय सर-कट्टणेसु दक्ख ते धवल-कसण दुइ मुणह पक्ख ।
जा पुण महुयालह मक्खियाउ ता बहुविह वाहिउ अक्खियाउ । १५ खणमित्त-सुहाणि य बहु-दुहाई महुबिंदु-समई विसयहं सुहाई ।
विज्जाहरु धम्माइरिउ कोइ उत्तारण-मणइ दयाए सोइ । महुबिंदु-सरिच्छेहि भोएहि तुच्छेहिं गिद्धउ जीउ विमूढ-मइ । बहु-दुक्खेहि जडियउ संकडि पडियउ तो वि न धम्मेहिं उज्जमइ ॥१२॥
तो अकय-धम्मु नरयम्मि जाइ जहिं सोक्खहं नत्थि पवित्ति काइ । तो भव्यहो एयारिसु मुणेवि उज्जमह पमाउ परिच्चएवि । थेवई वि पमायह विलसियाई उप्पायहिं पर-भवे दुह-सयाइं ।
एत्थंतरे पणमिवि विणय-सारु गुरु पुच्छइ एउ सणंकुमारु । ५ भयवं किं पर-भवे कियउ आसि मइं पाविउ जे बहु-दुक्ख-रासि ।
बहु-वार विलासवइ-विओउ विरहम्मि तीए किं दुसहु सोउ । किं एह आसि महु अन्न-जम्मि घण-पेम्म वसइ जे मह मणम्मि । सुकिएण केण सुकुलम्मि आउ उप्पन्नउ विज्जाहरह राउ ।
मुणि जंपइ नाण-पयास-भाणु मुव्वउ खयराहिव निय-नियाणु । १० इह भरह-वासि पंचाल-देसि कंपिल्ल नामु पुरवरु अहेसि । [१२] ७. पु० तुंगु कलिउ ८. ला० सिद्धि-निल १० ला• अवलंबु जाउ । ११. पु.
जाणह १७. ला०-सरिच्छहिं...तुच्छिहिं [१३] २. ला० सुणेवि ४. पु० पणभेविणु १०. पु० कंपेल्लु नाम पुर वरु
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org