________________
भाष्यगाथा १३ ]
पीठिका
कहियं । ताए वि उवलेवण-धुवमादीहिं पाराहितो वाणमंतरो। भणति य-जूहि वरं । तया लवितं-जं तीए तं मम दुगुणं भवउ । तं च तीए सव्वं दुगुणं जायं। ततो तुट्ठा अच्छति । ताए पुरिमथेरीए तं सव्वं सुयं । ताए य अमरिसपुण्णाए चिंतियं-मम चाउस्सालं फिट्टउ, तणकुड़िया भवउ । बितियाए दो तिणकुडियागो जायो । पुणोतीए चितियं-मम एक्कं अच्छिए फुल्लयं भवउ। इयरीए दोवि फुल्लाइं । एवं हत्थो पायो एवं सडिया विणासमुवगता। एसो असंतोसदोसो । तम्हा अइरित्ते काले सज्झायो ण कायव्वो॥१२।। मा एवं विराहणा भविस्सति त्ति भणियो कालायारो। इयाणिं विणए त्ति दारं -
णीयासणंजलीपग्गहादिविणयो तहिं तु हरिएसो।
भत्तीपो होति सेवा, बहुमाणो भावपडिबंधो ॥१३॥ णीयं निम्नं । प्रासियते जम्हि तमासणं णीयं प्रासणं णीयासणं । गुरूण णीचतरं उववसति । तं च पीढगादि पासणं भवति । दोवि हत्था मउल-कमल-संठिया अंजली भण्णति । पगरिसेण गहो परगहो। सो य णीयासणस्स वा अंजलिपगाहो वा । अहवा णिसेज्जदंडगादीण वा पग्गहो भवति । प्रादि-सहगहणेण"णिद्दा-विगहापरिवज्जिएहि" गाहा । एवं पढ़तस्स सुणे तस्स वा विण पो भवति । इहरहा प्रविणो । प्रविणीए य पच्छित्तं । तं च इम-सुत्ते मासलहु, प्रत्ये मासगुरु । अहवा सुत्ते इ. प्रत्थे था। तम्हा विणएण अधीयध्वं । विणग्रोववेयस्स इहपरलोगे वि विज्जाओ फलं पयच्छति । तहिं तु प्रत्ये विणग्रोवचारिते ठिपस्स जहा विज्जाप्रो फलं पयच्छंति । तहा दिटुंतो भण्णति । 'हरिएसो।
'रायगिह' णयरं । 'सेणियो' राया । सो य भज्जाए भण्णति-एगखंभं मे पासायं करेहि । तेण वड्डइणो आणत्ता । गया कट्टछिदा । सलक्खणो महादुमो दिट्ठो। धूवो दिण्णो। इमं च तेहि भणियं-जेण एस परिग्गहियो भूतादिणा सो दरिसावं देउ, जाव ण छिदामो। एवं भणिऊण गता तद्दिणं । जेण य सो परिग्गहितो वाणमंतरेण तेण अभयस्स रातो दरिसायो दिण्णो । इमं च तेण भणियं-ग्रहं एगखंभं पासायं करेमि, सव्वोउय-पुप्फफलोववेएण वणसंडेण सपायार-परिक्खेवं च, ‘णवरं' मा मज्झ णिलो चिरदियो रुक्खो छिज्जउ । 'अभयेण' पडिस्सुयं । कयो य सो तेण । आरक्खियपुरिसेहि य अहोरायं रक्खिज्जइ । अण्णया एक्कीए मायंगीए अकाले अंबडोहलो। भत्तारं भणइ-आणेहि । सो भणति-प्रकालो अंबगाणं । तीए पलवियं जतो जाणसि ततो आणेहि । सो गयो रायाराम । तस्स य दो विज्जातो अत्थि । ओणामणी १ उण्णामणी य २। प्रोणामित्ता गहियाणि पज्जत्तगाणि । उण्णामणीए-उण्णामिया साहा। दिट्ठो य रण्णो अंबग्रहणपरित्थडो, चिंतियं च-जस्स एस सत्ती सो अंतेउरं पि धरिसेहित्ति । अभयं भणति-सत्त रत्तस्स अब्भंतरे जति ण चोरं लभसि ततो ते जीवियं णत्थि । गवेसेति । अभयो पेच्छइ य एगत्य लोगं मिलितं । ण ताव गोज्जो पागच्छति । तत्थ आगंतु अभप्रो भणति जाव गोज्जो गढवेइ गेयं ताव अक्खाणयं सुणेह।
एगमि दरिद्द-सेटिकुले वढकुमारी रूववती। सा य एगत्थ आरामे चोरियाए कुसुमाइं गेण्हइ । ताणि य घेत्तु कामदेवं अच्चेति । सा य अण्णया पारामिएण गहिया। असुभभावो य सो कढिउमारद्धो । सा भणति-मा मे विणासेहि । तव वि भगिणी भागिणीज्जा वा अस्थि । सो-भणति
१ हरिकेश:-मातंगः । २ परित्थडो-वृत्तान्त । २ ( च्छ प्रत्यन्तरे )।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org