________________
२८०
પ્રાકૃત વાક. अवज्झाओ चउण्हं समणाणं सुत्तस्स वायणं देइ । पंच पंडवा सिद्धगिरिम्मि निव्वाणं पावी। कामो कोहो लोहो मोहो मयो मच्छरो य छ वियारा जीवाण
महियगरा । अस्सि उज्जाणे पणवीसा अंबा, छत्तीसा य लिंबा, एगासीई
केलीओ, सडसट्ठी चंपआ अस्थि ।। सो समणो पव्वहओ अद्भुढेहि सह खडियसएहिं । नहे सत्तण्हं रिसीणं सत्त तारा दीसन्ति । समोसरणे भयवं महावीरो देवदाणवमणुअपरिसाए चऊहि
मुहेहिं अद्धमागहीए भासाए धम्ममाइक्खइ । तिसला देवी चइत्तमासस्स सुक्कपक्खे तेरसीए तिहीए
महावीरं पुत्तं पयाही । दसहिं दसेहि सब होइ, दसहि सरहिं सहस्सं । दसहि सहस्सेहि अजुयं, दसहिं अजुएहि लक्खं च ॥१॥ उसमे अरिहा कोसलिए पढमराया पढमभिक्खायरिए, पढम.
तित्थयरे, वीसं पुवसयसहस्साई कुमारवासे वसित्ता, तेवढ़ि पुव्वसयसहस्साई रज्जमणुपालेमाणे लेहाइयाओ सउणरुअपज्जवसाणाओ बावत्तरि कलाओ, चोट्टिं महिलागुणे, सिप्पाणमेगलयं, एए तिन्नि पयाहियट्ठाए उदिसइ, उदिसित्ता पुत्तसयं रज्जसए अभिसिंचइ, ततो पच्छा लोगंतिएहिं देवेहिं संबोहिए संवच्छरियं दाणं
दाऊण परिवाओ। ज़िणमए एगादस अंगाणि, बारस उबंगाणि, छ छेयगंथा,
दस पइन्नगाई, चत्तारि मूलसुत्ता, नंदिसुत्त-अणुओगदाराहं च दोणि ति पणयालीसा आगमा संति ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org