________________
४७-१००)
महापुराण
(६७३
जराभिभूतमालोक्य स्वशरीरमिदं त्वया । कृतमेवंविधं केन हेतुनेत्यनुयुक्तवान् ॥ ८८ तच्छ्रुत्वा साब्रवीदेवं पिप्पलेत्याख्ययोदिता । मदनादिवती या च मैथुनौ विश्रुतौ तयोः ॥ ८९ बलवान्धमवेगाख्यस्तादग्धरिवरोऽपि च । तद्धयात्त्वां तिरोधाय पुरं प्रापयितं मया ॥ ९० मायारूपद्वयं विद्याप्रभावात्प्रकटीकृतम् । कुमार मत्करस्थामृतास्वादफलभक्षणात् ॥ ९१ विगतक्षच्छमः शीघ्र मामारुह्य पूरं प्रति । व्रजेति सोऽपि तच्छरुत्वा स्त्रियो रूपममामकम ॥ ९२ न स्पशामि कथं चाहमारोहामि पुरा गुरोः । सन्निधावाददामोदृग्व्रतमित्यब्रवीदिदम् ॥ ९३ सा तदाकर्ण्य सञ्चिन्त्य कि जातमिति विद्यया । गृहीत्वा पुरुषाकारमुद्वहन्ती तमित्वरी ॥ ९४ वन्दित्वा सिद्धकूटाख्यं तत्र विश्रान्तये स्थिता । तस्मिन्नेव दिने भोगवती शशिनमात्मनः॥ ९५ प्रविश्य भवनं कान्त्या कलाभिश्चाभिवद्धितम् । विवर्तमानमालोक्य स्वप्नेऽमाङ्गल्यशान्तये ॥९६ तत्सिद्धकूटपूजार्थं कान्ता कान्तवती सती । रत्नवेगासुवेगामितमती रतिकान्तया ॥ ९७ सहिता चित्तवेगाख्या पिप्पला मदनावती । विद्युद्वेगा तथैवान्यास्ताभिः सा परिवारिता ॥ ९८ समागत्य महाभक्त्या परीत्य जिनमन्दिरम् । यथाविधि प्रणम्येशं सम्पूज्य स्तोतुमुद्यता ॥ ९९ ताश्च तासां तदा व्याकुलीभावमपि चेतसः। तस्मिन् शिवकुमारस्य वक्रताक्रान्तमाननम् ॥१००
आपले शरीर म्हातारपणाने कान्तिरहित झालेले आहे हे श्रीपालाने पाहिले व माझे हे शरीर असे करण्यात तुझा हेतु काय आहे असे त्याने तिला विचारले. तो प्रश्न ऐकून तिने असे उत्तर दिले- ज्या पिप्पलेचा व मदनावतीचा मागे उल्लेख केला आहे त्या दोघींचे जे दोन मेहुणे आहेत ते अतिशय बलवान् आहेत. त्यांची नांवे धूमवेग आणि हरिवर अशी आहेत. त्यांच्या भीतीने तुम्हाला गुप्त करून त्या नगराकडे तुम्हाला नेण्यासाठी विद्येच्या प्रभावाने मी दोन रूपे प्रकट केली आहेत. हे कुमारा, आपण माझ्या हातातील अमृताप्रमाणे स्वाद असलेले हे फल खा म्हणजे आपणास भुकेपासून बाधा-थकवा येणार नाही आणि माझ्यावर आरोहण करा म्हणजे आपणास शीघ्र नगराकडे जाता येईल. हे तिचे भाषण ऐकून कुमार म्हणाला जी स्त्री माझी नाही त्या स्त्रीला मी स्पर्शही करणार नाही मग तिच्यावर आरोहण कसे करीन ? पूर्वी मी गुरूच्या जवळ अशारीतीचे व्रत घेतले आहे. असा त्याने आपल्या व्रताचा खुलासा केला ।। ८८-९३॥
तिने त्याचे भाषण ऐकले व कांही हरकत नाही असा विचार करून तिने विद्येच्या
र धारण केला व त्या कुमाराला आपल्या खांद्यावर घेऊन निघाली. सिद्धकट जिनमंदिरात येऊन तिने तेथे जिनवंदना केली व तेथे तिने विसावा घेतला. त्याच दिवशी भोगवतीने कान्तीने व कलानी वद्धिंगत झालेला चन्द्र आपल्या घरात प्रवेश करून तो पुनः तेथून परत जात आहे असे स्वप्न पाहिले. तेव्हा त्यापासून होणाऱ्या अमांगल्याचा परिहार व्हावा म्हणून सिद्धकूटाचे पूजन करावे असे तिने ठरविले व सुन्दर अशी कान्तवती, रत्नवेगा, सुवेगा, अमितमति, रतिकान्ता, चित्तवेगा, पिप्पला, मदनावती, विद्युद्वेगा व अन्यही पुष्कळ मैत्रिणीसह भोगवती सिद्धकूटाचे पूजन महाभक्तीने करण्यासाठी आली. तिने जिनमन्दिराला प्रदक्षिणा घातल्या, विधीला अनुसरून जिनेश्वराला नमस्कार केला, पूजन केले व स्तुति करण्यास उद्युक्त झाली ॥ ९४-१०० ॥ म. ८८
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org