________________
( २१७ )
अयं पुरिसे गढिए सोयइ, जुरइ, तिप्पइ, पिट्टइ, परितप्प | जे अज्झत्थ जाणति ते बहिया वि जाणति ।
अलं बालस्स संगेणं ।
वीराणं भग्गो दुरणुचरो ।
एस लोगे संसारंसि गिज्झइ ।
तं वयं बूम माहणं जो एगमत्रि पाणं न हणेज्जा पुरिसा । तुममेव तुमं मित्तं किं बहिया मित्तमिच्छसि ? जहा अंतो तहा बाहि एवं पासंति पण्डिता । कामा खलु दुरतिकमा ।
असमणा सया सुत्ता, समणा सया जागरंति । कडेहि तो कम्मे हितो केसिमवि न मोक्खो अस्थि । मूढस्स पुरिसस्स संगेण अलं ।
बुद्ध कामे जाइ ।
पावगेण कम्मेण पुणो पुणो कलहो जायति ।
अलं पमादेण कुसलस्स |
पण्डिओ न हरिसेइ, न कुप्पइ ।
पाणाण असतं महब्भयं दुक्खं ।
नत्थि जीवस्स नासोत्ति ।
मूढा अप्पाणे दुप्पूरिए अस्थि
समणाणं कयविक्कयो महादोसो न कप्पइ |
तुम सच्चं समणं तहा सच्चं माहणं न गरिहह । 'पुत्ता में', 'धणं मे', 'मोयणं में' त्ति गढिए पुरिसे मुज्झइ । पुत्ता तव ताणाए नालं तुमं पि तेसि सरणाए नालं होसि । लाभो त्ति न मज्जेज्जा, अलाभो त्ति न सोएज्जा ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
