________________
सिरिचंदप्पहजिणचरियं
जाया झाणसमत्ती, मुणिणो एत्थंतरम्मि तो तेण । अभिवंदिओ मुणिंदो, सुहासणत्थो सविणएण ॥ ८१३ ॥ मुणिणा विदुक्खकुलसेलदलणकुलिसेण धम्मलाभेण । आनंदिओ सहरिसं, अवलोइय जाव पासाई ॥ ८१४ ॥ ता पेच्छइ केवि मुणी, सज्झायपरे परे य झाणगए । गयसंगे संगोवंगसुत्तअत्थेसु अभिउते ॥ ८१५ ॥ जुत्ताजुत्तवियारे, अइकुसले सलहणिज्जजम्मे य । जम्मजरमरणविरहियसिवपयपयवीसमालग्गे || ८१६ ।। ता वंदिऊण सव्वे, पुणो वि तस्सेव मुणिवरिंदस्स । पासम्मि सपरिवारो, उवविट्ठो वंदिऊण मुणिं ॥ ८१७ || तेणावि समाढत्ता, परूवणा धम्मकम्मविसयम्मि । आसीसादाणेणं, अभिनंदिय तं सुरिंदसुयं ॥ ८१८ ॥ भो भो नरिंद ! लद्धूण माणुसत्तं भवम्मि अइदुलहं । बुद्धिमया कायव्वं, तह जह सिवसाहगं होइ ।। ८१९ || रागो दोसो मोहो, एए एत्थाय दूसणा दोसा । एयाण अइप्पसरो, विवेइणा रक्खियव्वो त्ति ॥ ८२० || वसवत्तिणो य तेसिं, जे किर कत्तो सुहं भवे तेसिं । इह परभवम्मि य तहा, दूरे च्चिय मोक्खसंपत्ती ॥ ८२१ ॥ एयाण निग्गहेणं तु होइ जीवाण कुसलपरिणामो । तत्तो परा विसुद्धी, तओ य निव्वाणसुहसिद्धी || ८२२ ।। एएसिं पुण मज्झे, विसमो रागो जिणेहिं पन्नत्तो । सव्वेसि पि खविज्जइ, जो पच्छा खवगसेढीए || ८२३ || जओ भणियं
३२
-
अणमिच्छ मीससम्मं, अट्ठ नपुंसित्थिवेयछक्कं च । पुमवेयं च खवेई, कोहाईए य संजलणे ॥ ८२४ ॥ कोहो माणो य इमे, दो वि हु दोसो त्ति किर विणिद्दिट्ठा। माया लोभो य पुणो, रागो अंते य लोभखओ ॥ ८२५ ॥ तत्थ वि किट्टीकरणेण तक्खओ ताओ बायरा पढमं । पच्छा सुहुमा सुहुमा, तत्तो वि हु सुहुमतरगत्ति ।। ८२६ जा बायराओ गुणठाणगं तु अणियट्टिबायरं ताव । सुहुमाओ वेयमाणे, सुहुमसरागं ति निद्दिट्ठे ॥ ८२७ ॥ तथा चोक्तम् -
लोभाणू वेयंतो, जो खलु उवसामगो व खवगो वा । सो सुहुमसंपराओ, अहखाया ऊणओ किंचि ॥ ८२८ ॥ एम्मि उ खवियम्मी, दोसो मोहो य पढमखविय त्ति । एय खए च्चिय जत्तो, ता कायव्वो विवेईहिं ।। ८२९ एसो य थूलबहलाकारेणं दुक्खहेउ भावेण । लोयम्मि वि अइपयडो, किं पुण लोगुत्तरे धम्मे || ८३० ॥ तहाि
अभिसंगलक्खणो खलु, रागो सोय पुण इत्थिमाईसु । सुइदिठ्ठिभोगजम्मब्भेएण तिहा वि अइविसमो ॥ ८३१
जम्हा
जीवा इमेण घत्था, एत्थेव भवे विडंबणाठाणं । हुंति विवेईण जहा, दत्ताई मूलदेवस्स ॥ ८३२ || एत्थंतरम्मि भणियं, कयंजलिउडेण अजियसेणेण । के दत्ताई को वा वि मूलदेवो भण मुणिंद ! || ८३३ || (दत्त-मूलदेवकहाणयं -)
मुणिणा भणियं सुण नरवरिंद ! एगग्गमाणसो होउं । अत्थि इह जंबुदीवो, असेसदीवोदही मज्झे ॥ ८३४ ॥ तत्थेय भरहखेत्तं सुपसिद्धं मेरुदाहिणे पासे । तत्थ विणीया नयरी, राया तत्थासि उसहो त्ति ॥ ८३५ ॥
-
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org