________________
सिरिचंदप्पहजिणचरियं
पयईए असारम्मि वि, कलत्तपुत्ताइवत्थुनिवहम्मि । सारत्तं तह कप्पइ, रागविगप्पेण एस जणो ।। ३३० ॥ सो पुण मज्झ पणट्ठो जहट्ठियं वत्थु-चिंतयंतस्स । उल्लसियविवेयपईवनिहयमोहंधयारस्स || ३३१ ।। ता मुंच ममं माणिणि !, विरत्तचित्तं भवाओ एत्ताहे । अंतग्गयबंधणरहियमहव को मं धरिउमीसो ॥ ३३२ ।। एवं निरवेक्खगिराहिं भणिय तं गुरुसमीवमह गंतुं । अरहंतकहियदिक्खं, गिण्हइ एसो विसुद्धप्पा ॥ ३३३ ।। तं अच्चब्भुयचरियं, राया दठूण विम्हिओ भणइ । भो भो अउव्वमेयस्स सत्तसारत्तणं किंपि ॥ ३३४ ॥ जो नियसंपयमेयं, समं विलासेहिं तह नियपियाए । एक्कपए च्चिय मोत्तुं, वयं पवन्नो महाघोरं || ३३५ ।। अहव परिच्छेयपहाणचित्तवित्तीण पंडियनराण । जुत्तं चिय एवं लहुयकम्मया सुद्धबुद्धीण ॥ ३३६ ।। एवं पसंसिऊणं, निवो वि संजायचरणपरिणामो । निययाभिप्पायं कहिय मंतिसामंतमाईणं ।। ३३७ ।। सव्वपसत्थे दिवसे, सिरिधम्मं नियपयम्मि ठविऊण । आभासियसयलजणो, कारविय जिणिंदपूओ य ॥ ३३८ सिरिधम्म संठविउं, सोयभरत्तं तहेव सिरिकंतं । दिक्खं गओ महप्पा, पासम्मि सिरिप्पहमुणिस्स ॥ ३३९ ।। चरिऊण तवं घोरं, कमेण संपत्तकेवलन्नाणो । निट्ठवियसेसकम्मो, अक्खयपरमप्पयं पत्तो ।। ३४० ।। एवमिहऽन्ने वि नरा, लहुकम्माणो निमित्तमुवलभिउं । जं किंचि विरत्तमणा, चरिऊण वयं वयंति सिवं ।। ३४१ ।। ता भो भव्वा तुब्भे वि एत्थ जं किंचि पाविउं झ त्ति । वेरग्गस्स निमित्तं, होह चरित्तम्मि सुपउत्ता ॥ ३४२ ।। एवं सुणित्तु मुणिणो अणुसट्ठिमित्थं, जंपित्तु भालविणिवेसियहत्थजुम्मा । सव्वा सभा पणमिऊण पुणो भणाइ, साहेहि अग्गचरियं सिरिधम्मरण्णो ॥ ३४३ ।। (सिरिधम्मनिवो) ताहे कहेइ साहू, सिरिधम्मो पिइविओयदुक्खत्तो । न करेइ रज्जचिन्तं, न य देहठिई न कीलाओ ॥ ३४४ ॥ तो कहकहमवि मंतीहिं बोहिओ केत्तिएहि वि दीणेहिं । मंदीकयमण्णुभरो, रज्जठिई काउमाढत्तो ॥ ३४५ ॥ देहट्ठिइमाईयं, च सव्वमुचियं जमित्थ करणिज्जं । मंतीहिं पेरिओ तो, पुणो वि दिसविजयजत्ताए ॥ ३४६ ॥ नियमूलबलं काउं तलम्मि बाहिं धरित्तु सिबिरादि । मज्झे सामंतबलं, चलिओ राया दिसिजयत्थं ॥ ३४७ ।। पवणुल्लासियकरिकुंभलग्गसिंदूररेणुरत्ताओ । जाणियनाहमुवितं, दिसाओ रागं व दंसेंति ॥ ३४८ ।। अक्कमिऊणं सत्तू, सढे हढेणं पसायओ नमिरे । लुद्धे धणेण दुट्टे, दंडेण स साहए पुहइं ॥ ३४९ ॥ कइहिं वि दिणेहिं एवं धरणिं वसवत्तिणिं करेऊण | चलिओ सदेसहुत्तं, गामागरनगरमझेण ॥ ३५० ॥ अह अन्नया समावणिदेसे आवासियम्मि सेण्णम्मि । गामुवकंठोववणे, मुणिमेगं पासइ नरिंदो ॥ ३५१ ॥ गंतूण तस्समीवं, भत्तिभरोणयसिरो पणमिऊण । पुच्छइ तं भो मुणिवर ! वयगहणे तुज्झ को हेतु ? ॥ ३५२ ।। दटुं पसंतमुत्तिं, नरनाहं तो सगग्गरगिराए । जंपइ जई नरीसर ! मह चरियं सुणसु सच्चरियं ॥ ३५३ ॥ अत्थि इहेव विदेहे, पुरी विसाला विसालगुणकलिया । तत्थ जओ नरनाहो, तब्भज्जा जयसिरी नाम ।। ३५४ ।। तीए समं भोगपसत्तमाणसो रज्जकज्जविमुहो य । नियगोत्तिएहिं भेइयमंतिअमच्चाइलोएहिं ।। ३५५ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org