Chandappahasami Chariyam

SR No.: 001587
Original Sutra Author: Jasadevsuri
Author: Rupendrakumar Pagariya, Jitendra B Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 1999
Total Pages: 246
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Story, & Biography
File Size: 17 MB

Page 164

पउमनाहमुणि
भवभेयमंतरेण वि सुयस्स जं पढणपाढणाइ कयं । अहवा अविहीए कयं तं निंदे तिविहजोएण ॥ ३४५२ ॥ तित्थयरएस जो विहु अवन्नवो को वि किर मए रइओ । जाणतेण अयाणंतेण व निंदामि तं इन्हिं ।। ३४५३ ।। वंजण अत्थु भएसुं विवज्जओ जो कओ विणासो वा । जिणसासणसुत्तगएसु तं पि निंदामि भावेण || ३४५४ ।। संकाकंखाविइगिच्छिदिठ्ठिमोहो य अणुववूहा य । उववूहणिज्जविसया, समाणधम्मे अवच्छल्लं ।। ३४५५ ।। धम्मम्मिय सीयंतं दठ्ठे सत्तीए विज्जमाणाए । जं न कयं च थिरत्तं आलस्साईहिं हेऊहिं ।। ३४५६ ।। ओहावणाइ कत्थ वि, उवट्ठियाए वि जइ ण तित्थस्स । न कया पहावणा जा, सामत्थे विज्जमाणे वि ।। ३४५७ ।। तं सव्वं पहु अहयं अट्ठवियप्पं पि दंसणायारं । साहेमि निव्वियप्पं तिगरणसुद्धेण भावेण ॥ ३४५८ ॥ चारित्तायारम्मि विचाउज्जामपरिवालणारूवे । जो अइआरो विहिओ, तं पि हु निंदामि भावेण ॥ ३४५९ ।। पाणाइवायविसए, सुहुमो वा बायरो य जो कोइ । विहिओ मइयारो तमहं विहडेमि सिल्लो ॥ ३४६० ॥ कोहेण व मोहेण व हासेण भएण वा मुसावाओ । भणिओ भणाविओ वा भणंतए वा अणुन्नाओ ।। ३४६१ ॥ तिविहं तिविहेण अहं, मायामयमुक्कमाणसो होउं । तं पि हु आलोएमी, समभावमुवागओ संतो || ३४६२ ।। दव्वम्मि गहणधारणजोग्गे खेत्तम्मि गाममाईए। कालम्मि दिवा राओ व भावओ रागदोसेहिं ॥ ३४६३ || करणकरावण अणुमोयणेहिं कालेसु तिसु वि रइएहिं । तइयव्वयाइयारे वि तह य सुद्धिं पवज्जामि ॥ ३४६४ ॥ अप्पे वा बहुए वा सच्चित्ताचित्ततदुभयसरूवे । विरईपरिग्गहे वि हु विराहिया जा तयं निंदे || ३४६५ ॥ असणाइभेयभिन्ने चउव्त्रियप्पे वि राइकालम्मि । जा पत्थणा मणेण वि विहिया निंदामि तमियाणिं || ३४६६ ॥ पंचसु समिईसुतहा तिसु गुत्तीसु य विराहणा जा मे । संजाया तीसे वि हु पायच्छित्तं पवज्जामि || ३४६७ || सुमो य बायरो वा एवं अन्नो वि चरणविसयम्मि । जो को वि अईयारो आलोए तं समग्गं पि ॥ ३४६८ ॥ बारसविहे तवे वि हु सब्भितरबाहिरे जिणुद्दिट्ठे । जोऽणाभोगाईहिं दोसो सोहामि तं सव्वं ॥ ३४६९ || आलस्साईहिं तहा, संजमतवचरणविणयमाईसु । विरियस्स जा निगूहा कया मए तं पि पयडेमि ॥ ३४७० || एवं निस्सल्लो हं अणन्तनाणीण तुम्ह पच्चक्खं । इहपरभवियं अन्नं वि दुक्कडं भावओ निंदे || ३४७१ || जाणंति सिवगया जे केवलनाणी भवत्थया वा वि । मह अवराहे ताणं पि देसु पच्छित्तमेत्ताहे ॥ ३४७२ ।। छउमत्थो हं मूढो, केत्तियमित्तं सरामि नियचरियं । ता सव्वस्स विमिच्छामि दुक्कडं तस्स ओघेणं ।। ३४७३ ।। एवं आलोएत्ता, महव्वए तह य उच्चरावेत्ता । सत्ताण खामणाए, उवट्ठिओ ते वि य खमंतु ।। ३४७४ || चुलसीइजोणिलक्खेसु देवनरतिरियनारयगईसु । एगिंदियाइपंचेंदियंतजीवेसु वट्टंता || ३४७५ ॥
जे के वि हया नियकायसत्थपरकायसत्थजोगेण । अहवा हणाविया जे हणंतया णं वऽणुन्नाया || ३४७६ ॥ तेसु सुविसुद्धमाई खामणमेत्तो करेमि अपमत्तो । ते वि य खमंतु मज्झं, पसत्तरागा दढं होउं ॥ ३४७७ ।। जे वि य हु अलियवयणेहिं वंचिया जाण दव्वमवहरियं । अवहरियं च पयारंतरेण तिविहेण करणेण ॥ ३४७८ ॥ विहु खाम अहं, मायामोसाइवज्जिओ होउं । पंचमगइगमणमणेण अहव मायाविणा कत्तो ।। ३४७९ ।।
१३३