Chandappahasami Chariyam

SR No.: 001587
Original Sutra Author: Jasadevsuri
Author: Rupendrakumar Pagariya, Jitendra B Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 1999
Total Pages: 246
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Story, & Biography
File Size: 17 MB

Page 161

१३०
सिरिचंदप्पहजिणचरियं
खणमीसीसि कडक्खइ, खणं विलक्खइ परूढपणयं पि । संहडइ खणं विहडइ खणं व कुलड व्व चलभावा ।। ३३७० संपत्तीए विपत्ती, लग्गइ जग्गइ जरा य तारुन्ने । मच्चू जग्गइ जीए, पियजोगे जग्गइ विओगो ॥ ३३७१ ॥ न हि अविओगो सुहिसयणसंगमो न य अमच्चुयं जम्मं । अजरं न जोव्वणं नावयाइ अकडक्खिया लच्छी ।। ३३७२ रक्खणकए छठंसं, जं देइ पया इमस्स मोल्लं व । तं गिण्हंतो भियगु व्व मुणइ मूढो अहं राया ॥ ३३७३ ।। तं किं पि एस जीवो, कोहाइकसायकलुसिओ कुणइ । कम्मं जमत्तणो वि हु भयावहं होइ इहई पि ।। ३३७४ ।। निहणइ पियरं निहणइ य भायरं निहणई य बंधुयणं । अत्ताणं अत्ताणं पि निहणई कोहवसवत्ती ।। ३३७५ ।। धिद्धी कोहविलसियं जत्तो जं हणइ एत्थ तेण इमो । परलोगम्मि हणिज्जइ बला वि परिणामि जं जीवो ।। ३३७६ ।। धिद्धी भोए धिद्धी धणं व धिद्धी सुहं च संसारे । धिद्धी परोवघाएण होज्ज अन् पि जं किं पि ॥ ३३७७ ॥ हा हा कहमिंदियगोयरेहिं पावेहिं वंचिओ पावो । जाणतो अहमवि कडुयविरससंसाररूवमिणं ॥ ३३७८ ॥ वणकेलिपुव्वभवसुणणजायवेरग्गभावियमई वि । अहह गुरुपावकारणरणे अहं दारुणे चडिओ ।। ३३७९ ॥ तो कोवाओ नरो सत्तू पेमाओ बंधणं न परं । न विसं विसएहितो, अन्नं न दुहं च जम्माओ ॥ ३३८० ।। तम्हा करेमि तं किं पि नरभवे पावियम्मि अइदुलहे । जत्तो छिंदामि लहुं गयागइपरिस्समं गरुयं ॥ ३३८१ ।।
चतिऊण रज्जं, सयस्स दाऊण तक्खणा सयलं । तो पहइवालपत्तं, आभासइ कोमलगिराहिं ।। ३३८२ ।। वच्छ ! तुमं मह पुत्तो व्व संपयं ता सुवन्ननाभस्स । आणाइ गिण्ह नियपियरज्जं पालेसु य नएण ॥३३८३ ।। इय पभणिऊण रज्जं दावेऊणं सुयस्स पासाओ । तयणु विसज्जावेई नियनयरीसम्मुहं एयं ।। ३३८४ ।। सो वि हु अहिणवरन्नो, काऊणं मंगलिज्जकिच्चाई । आणं पडिच्छिऊणं, नियनयरिसमागओ सणियं ।। ३३८५ ।। राया वि पउमनाहो निययं सामंतमंतिपमुहजणं । भणइ अहो तुम्हाणं सुवन्ननाहो पहू इण्हि ।।३३८६ ।। अहयं तु भवविरत्तो सिरिहरमुणिनाहपायमूलम्मि । पावाण कडाणिम्हि पायच्छित्तं पवज्जामि ।। ३३८७ ।। अवगयजीवाजीवेण पुन्नपावाणुबंधिविउणा वि । संगाममिमं घोरं कराविउं अज्जियं पावं ॥ ३३८८ ॥ तं किं पि दारुणयरं जत्तो नरयम्मि चेव गंतव्वं । तम्हा तस्सुच्छेयत्थमासु गिण्हामि पवज्जं ॥ ३३८९ ।। जंपइ सुवन्ननाहो ताय ! न जुत्तं इमं तुह करेउं । भवचारयम्मि खिविउं मं गिण्हसि जं तुमं दिक्खं ॥ ३३९० ।। अहयं पिता तए चिय. समं पवज्जामि ताय ! पव्वज्जं । रज्जेण नत्थि कज्जं. कगडगमे सरलमग्गेण || ३३९१ तो भणइ नरवरिंदो सच्चमिणं किंतु जइ समं चेव । गिण्हामो पव्वज्ज तुमं च अहयं च निरवेक्खा ।। ३३९२ ॥ तो एस जणो सव्वो वि आउलीहोज्ज सामिपरिहीणो । तं च न जुज्जइ असरणजणपरिताणे वि जं धम्मो ।। ३३९३ ।। नीईए जणो वट्टइ, किं च नरिंदस्स चेव रक्खाए । तव्विरहे उण असमंजसत्तणं जं जणो कुणइ ।। ३३९४ ॥ तं पावमओ पुत्तय परमत्थिणं हवेज्ज नरवइणो । धम्मत्थिओ वि होउं, पयाइ चिंतं न जो कुणइ ।। ३३९५ ।। ता परिवालसु रज्जं, ताव तुमं जाव नंदणो तुज्झ । रज्जधुराधोरेओ, संजायइ जायगुणनिलओ ।। ३३९६ ॥ तन्निहियरज्जभारो तुमं पि गेण्हेज्ज तयणु पव्वज्जं । मह वंछियत्थविग्धं संपइ पुण वच्छ ! मा कुणसु ॥ ३३९७ ।।