________________
पउमनाहनिवो
१०५
अप्पह करम्मि घडखप्परं च खंडं भणेह वयणं च । वच्चसु सुहेण भिक्खं भमडंतो णेण मह विसया ।। २७१६ ।। आणाइ तस्स अह लहु, तेहिं तह चेव से कयं सव्वं । तेण य अहिययरं सो, पउट्ठचित्तो निवे जाओ ।। २७१७ ।। अह तस्सेव नरिंदस्स पुव्वसत्तू महाबलो राया। धरणो त्ति सुप्पसिद्धो, आसि तया सयलभूमिवई ।। २७१८ ।। चित्तम्मि संपहारिय तं सो चलिओ कलत्तसंजुत्तो। तव्विसयाभिमुहं चिय, कइवय दियहेहिं पत्तो य ॥ २७१९ ।। भवियव्वयावसेणं रणुद्धरं धरणनरवई तं सो । जयवल्लहाभिहाणे पुरम्मि गंतूण पेक्खेइ ।। २७२० ।। कहइ य नियपहुचरियं लोगविरागं च तम्मि अइगरुयं । अवमाणणं च निययं, दंसेइ य तस्स बहुलोभं ।। २७२१ ।। भणइ य अन्नत्थ कए वि विग्गहे नत्थि तारिसो लाभो । जारिसओ तुह होही तम्मि कए विग्गहे देव ! ॥ २७२२ ॥ जओअच्चंतसमिद्धो सो देसो बहुओ य तव्विरत्तो य । सो वि य थद्धो लुद्धो जणस्स अवगारनिरओ य ।। २७२३ ॥ जे वि हु सामंताई आणाए तस्स राय ! वट्टति । ते वि हु विरत्तचित्ता जाणंति कया इमो मरिही ।। २७२४ ॥ एवं च संगरे वि हु उवट्ठिए तस्स को वि सो नत्थि । जस्स बलेण व राओ जयलच्छिनिकेयणं होही ॥ २७२५ ।। वच्चंति देवपाया, ता जइ कहमवि हु तत्तियं भूमिं । सव्वं पि वसीकाउं, तं रज्जं तं समप्पेमि ॥ २७२६ ।। एमाइविविहभणिईहिं कह वि तह सो पलोभिओ राया। जह तद्देसाभिमुहो देइ पयाणं लहुं चेव ॥ २७२७ ।। अणवरयपयाणेहिं थोवदिणेहिं पि से पुरं पत्तो । सो वि वसुंधरसचिवो तस्स जणं भेयए बहुयं ।। २७२८ ।। राया वि महापुरपुरवरस्स आसन्नदेसमभिगिज्झ । आवासिऊण सेणाइ नयरवेढं करावेइ ।। २७२९ ।। इयरो वि धरणिकेऊ, निरवेक्खो ताव चिट्ठइ पमाया । जावासन्नं जायं, परचक्कं चउसु वि दिसासु ।। २७३० ।। तत्तो भयसंभंतो पुरस्स दाराई दाविउं झ त्ति । किं कायव्वविमूढो धवलहरे चिट्ठए गंतुं ॥ २७३१ ।। नयरजणेणं तत्तो, विन्नत्तो देव ! केत्तियं कालं । चिट्ठसि एवं लुक्को, जओ सुणऽम्हाण वयणमिणं ॥ २७३२ ।। एसो महंतयवसुंधरेण इह आणिउमिहासन्ने । धरणो नामेण महाराया तुह निग्गहनिमित्तं ।। २७३३ ।। परिभविओ जेण तए, सो अच्चंतं तहा जह महंतं । अनिवत्तयं नरेसर ! तुह उवरि पओसमावन्नो ॥ २७३४ ।। तुमए य पमायवसा, न चिंतियं पडिविहाणमेयस्स । तो नढेहिं वि संपइ, न हु छुट्टिज्जइ इमाओ जओ।। २७३५ (जुयल) काऊण वइरमसरिसभरियम्मि रिउम्मि जे पमायति । कच्छे किविऊण सिहं, जलंतयं तेसु यंति अभिपवणं ।। २७३६ (गीतिका) अन्नं च इमो लहुओ, मह किं काहि त्ति चिंतिऊण इमो। उप्पाइऊण वइरं, तेण समं जो उवेक्खेइ ॥ २७३७ ।। अच्चंतगव्वभरिओ, सो तत्तो च्चिय पराभवं लहइ । टिट्टिहडाओ समुद्दो व्व दारुणं सुव्वइ कहाणं ।। २७३८ । (जुयलं) एगो किर टिट्टिहडो, समुद्दतीरम्मि आसि अइमुहरो । भज्जा य तस्स तहियं, चडई वेलासमुदस्स ॥ २७३९ ।। तीए य चडंतीए, उड्डित्ता ताई जंति दूरम्मि । वलियाए पुणो सट्ठाणमिति एवं दिणा जंति ।। २७४० ।। अवरदिणे टिट्टिहरो, भणिओ भज्जाइ जह ममं नाह ! । वट्टइ पसवावसरो, ता नीडं कुणसु लहु किं पि ॥ २७४१ ।। जत्थ न पसरइ वेला, जलनिहिणो सो वि आह किं भीया। जइ मज्झ सुए हरिही, तो सोसिस्सामि अहमेयं ॥ २७४२
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org