Munisuvratasvamicarita

SR No.: 001564
Original Sutra Author: Chandrasuri
Author: Rupendrakumar Pagariya, Yajneshwar S Shastri, R S Betai
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 1989
Total Pages: 376
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Literature, & Story
File Size: 9 MB

Page 346

सिरिमुनिसुव्वयजिदिचरियं
खंदगसूरि कहा-
इम्मिसमोसरणे देवनिकाएण चउविहेणावि । तत्थ निसन्नो सीहासणम्मि धम्मं परिकहेड़ || १००८३ ।। नाऊण जिणागमणं सावत्थीनयरिनायगो निवइ । जिपसत्तूनामेणं सामग्गीए समग्गाए ।। १००८४ ।। तू समोर पंचविहाभिगमपुव्वयं तत्तो । तिपयाहिणीकरेऊं नमंसिउं वंदिउं च जिणं ॥। १००८५ ।। उवविसइ उचियदेसे कहिज्जमाणं जिणेण निसुणेइ । संसारस्स सरूवं तह सिवसुहसाहणोवायं ।। १००८६।। तत्थ जियसत्तुरनो तणओ नामेण खंदगकुमारो । देवीए धारणीनामियाए कुच्छीए संभूओ ।। १००८७।। सुमो परिबुद्धो सहि पंचहि समं निवसुयाण । पडिवज्जइ पवज्जं मुणिसुव्वयसामिपासम्मि ।। १००८८ ।। safri सिक्खे अहिज्जए आगमं पयत्तेण । मुणिसुव्वओ वि सामी तत्तो अन्नत्थ विहरेइ || १००८९ ।। विहरतोय कमेणं कुव्वतो भवियलोयपडिबोहं । संपत्तो रायगिहे नयरम्मि जयप्पसिद्धम्मि ।। १००९० ।। तस्स बहि समोसरिओ नीलगुहानामयम्मि उज्जाणे । विन्नायजिणागमणो सुव्वराया तओ झत्ति ।। १००९१ ।।
परिसपूरयहियओ सह सव्वनियविभूईए । रायगिहाओ नयराओ नीहरेऊण बाहिम्मि ।। १००९२ ।। संपत्तो उज्जाणे ओयरिऊणं गइंदखंधाओ । पविसे समोसरणे पंचविहेणं अभिगमेणं ।। १००९३ ।। दाऊ तिन्नि पयाहिणाओ नमिऊण वंदिऊणं च । तित्थयर मेगदेसे उवविसइ तओ सपरिवारो ।। १००९४ ।। मुणिसुव्वओ वि भयवं जोयणवित्थारिणा पसत्थेण । सहेण कहइ धम्मं सदेवमणुयासुरसहाए ।। १००९५।। बज्झति जहाजीवा मिच्छत्ताइहि गहे ऊहि । नाणाइकारणेहि उ मुच्चति जहा भवाहितो ।। १००९६ ।। अह सो सुव्वयराया सोऊणं धम्मदेसणं पहुणो । पडिबुद्धो नमिऊणं जोडियहत्थो भाइ सामि ।। १००९७ ।। ह चैव दुक्खरूवो कहिओ तुम्हेहि एस संसारो । तह चेव मज्झहियए पडिहासइ सामि ! निब्भतं ।। १००९८ ।। ता जाव नियं पुत्तं दक्खं नामेण अप्पणो ठाणे । ठावेमि रज्जभारुव्वहणकए ताव आगंतुं ।। १००९९।। गिहामि तुम्ह पासे दिक्खं नीसेसदुक्खनिट्टवणं । तो आह भुवणनाहो किच्चमिण चिय विवेईण ।। १०१०० ।। अह सो सुव्वयराया नमिऊण जिणं तओ समुट्ठे उं । आगच्छइ नियभवणे हक्कारइ नियसुर्य दक्खं ।। १०१०१ ।। अक्खेउं तस्स पुरो नियभावं तं ठवे रज्जम्मि । संवहिऊण सयं पुण आरुहिणं पवरसिबियं ।। १०१०२ ।। दक्खेण नरिंदेणं आरूढेणं गइंदखंधम्मि । अणुगम्ममाणमग्गो गंतूण जिणिदपासम्म ।। १०१०३ ।। पंचहि नरिंदनंदणसएहिं सह गिन्हए तओ दिक्खं । सिक्खड़ जईण किरियं रसमीवे पढइ सुत्तं ।। १०१०४ ।। भयवं पि तत्थ ठाउं कइ विदिणे भवियलोयवोहट्ठा । तत्तो कुणइ विहारं अन्नसुं गामनगरेसु ।। १०१०५ ।। अह खंदगअणगारो कमेण अहिगयसमग्गसुत्तत्थो । गीयत्थो संजाओ सूरिपए सामिणा ठवओ ।। १०१०६ ।। तेण सह दिक्खियाइं सयाई पंच वि नरिदपुत्ताण । तस्सेव य परिवारे समप्पियाई जगप्पहुणा ।। १०१०७ ।। भणिओ यसो जिणेणं जहासमाहीए गामनयरेसु । कुणमाणोपडिबोहं भवियाण तुमं पहिराहि ।। १०१०८ ।। अह सो खंदगसूरी अणुजाणावर जिणिदमप्पाणं । गमणत्थं कुंभकारकडनामए तथ ।। १०१०९ ।। चिट्ठइ तस्स पुरंदरजसाभिहाणा सहोयरा भइणी । डंडइणा नरवइणा परिणीया पत्थणापुव्त्रं ।। १०११०।। तीसे परिवारस्य पडिबोहृप्पयणं समीहंतो । तत्तो सिरि मुणिसुव्वयसामी तं एवमाहंसु ।। १०१११ ॥ जह तत्थ तुम्ह खंदग! उवसग्गो मारणंतिओ अत्थि । सो विन्नवइ जिणिदं भयवं ! आराहगा अम्हे ।। १०११२ ।। तत्थ भविसामो किन ? एरिसं कहह अम्ह पसिऊण | साहेइ तओ भयवं तुममेक्कं खंदग ! विमोत्तुं । । १०११३ ।। पंच विसया मुणी अने आराहगा भविस्संति । तो खंदगेण भणियं एत्तिमेत्ताण साहूणं ।। १०११४ ।।
३१३