Page Text
________________
કરવાનો, યોગ્ય જીવોને ઉપદેશ આપવાનો, નદી કયારેક બાહ્ય પ્રવૃત્તિ પૂબ જ દયાની કરુણાની ઉતરવાનો, શ્રાવકોને અનુકંપાદિ ધર્મ કરવાનો, જણાતી હોય છે, પરંતુ વૃત્તિ જો ખરાબ હોય તો આરાધના માટે જિનમંદિર, ધર્મસ્થાન આદિ અહિંસક પ્રવૃત્તિ જોવા માત્રથી માણસને દયાળુ કહી બનાવવાનો, જિનપૂજા કરવાનો ઉપદેશ આપી શકાતો નથી. આપણે કેટલાંક દાંતો વિચારીએ ખરા ?
એટલે આ પ્રવૃત્તિ અને વૃત્તિના ખેલ કેવા છે એ પરમાત્માએ આ બધી વાતો ફરમાવી છે ત્યારે સાચી રીતે નજરમાં આવી જશે. પછી જિનપૂજાની એક વાત નક્કી સમજી લેવી જોઇએ કે બહારથી પ્રવૃત્તિને હિંસક કહેવાનું કયારેય મન નહિ થાય. આપણને આ બધા કાર્યોમાં અજ્ઞાન, દષ્ટિદોષ અને પંખીને જુવાર નીરતો દયાળ [ ! ] ષના કારણે હિંસા જણાતી હોય તોય હકીકતમાં કોઇ શહેરના એક ગાર્ડનમાં એકાંતમાં એક શ્વેત તે હિંસા નથી. ખાલી માત્ર બહારની પ્રવૃત્તિ પરથી વસ્ત્રધારી માણસ ઝાડની છાયામાં બેઠો હતો. એક હિંસા કે અહિંસાનો નિર્ણય થઈ શકતો નથી, તે મોટા જુવારના થેલામાંથી તે મુઠ્ઠી ભરી-ભરીને દાણા માટે પ્રવૃત્તિની સાથે સાથે વૃત્તિ કેવા પ્રકારની છે વેરતો હતો. નીલાકાશમાં ઉડનારાં હજારો પારેવડાં એ પણ જોવું જરૂરી છે.
તે ચણ ચણવા આવી પહોંચ્યાં હતાં. તનની પરવા જિનપૂજાદિ કાર્યોની પ્રવૃત્તિમાં જે હિંસા દેખાય કર્યા વિના મન મૂકીને તે બધાં ચણ ચણવામાં છે તેને શાસ્ત્રકાર પરમર્ષિઓ સ્વરૂપહિંસા કહે છે. મશગલ બની ગયાં હતાં. પેલો માણસ નિરાંતે અર્થાતુ જેના બાહ્ય સ્વરૂપમાં જ માત્ર હિંસા દેખાય બેઠો બેઠો જુવાર નર્યા કરતો હતો. ધીરે ધીરે છે કિન્તુ અત્યંતર મનના પરિણામમાં હિંસા હોતી પક્ષીપરિવાર વધતો ગય
પક્ષીપરિવાર વધતો ગયો. હજારોની સંખ્યામાં ત્યાં નથી. ત્યાં તો અહિંસાના નિર્મળ ઝરણાં વહેતાં
! ઝરણા વેહતા પારેવડાં આવી ઉતર્યા. હોય છે, જે આત્માની ઉર્વીને શસ્યશ્યામલા બનાવી એટલામાં દૂરથી એક પેન્ટ-બુશર્ટમાં સજજ કોઈ દેતાં હોય છે.
નવયુવાન ત્યાં આવ્યો; તેણે આ ચણ ચણતાં હજારો મહોપાધ્યાય ભગવાનું શ્રી યશોવિજયજી પક્ષીઓને જોઈને તરત જ રસ્તે પડેલા બે-ચાર મહારાજાએ અધ્યાત્મસારમાં જણાવ્યું છે કે પથ્થરો ઉઠાવ્યા અને ધડાધડ તે પથ્થરો પક્ષીઓ જિનપૂજામાં વસ્તુતઃ હિંસા છે જ નહિ. કેમકે તે પર ઝીકવા લાગ્યો. પથ્થરો પડતાં જ પંખીઓ પ્રવૃત્તિના હેતુમાં પ્રમાદાદિ સ્વરૂપ મિથ્યાત્વ વગેરે ઉડી ગયાં. કેટલાકની પાંખ તૂટી ગઈ, કેટલાક દોષો નથી. ફળમાં દુર્ગતિના ત્રાસ નથી, પ્રવૃત્તિ લોહીલુહાણ થયાં. નીરવ શાંતિનો ભંગ થયો, દ્વારા જે કર્મબંધ થાય છે તે પણ સાવ માલ પંખીઓના મુખમાંથી ચણ છૂટી ગયું. બધાં પંખીઓ વગરનો, દુષ્ટ અનુબંધના બળ વિનાનો અને ઉડી-ઉડીને લીમડાની ડાળે બેસી ગયાં. સહુના હૃદય ક્ષણવારમાં તૂટીને ખલાસ થઈ જાય તેવો હોય છે. ભયથી ધબકી રહ્યાં હતાં. એકાએક રંગમાં ભંગ
હેતુ શુદ્ધ હોવાના કારણે તે કર્મનો અનુબંધ પડતાં પેલો માણસ આંખો ફાડીને ઝાડ સામે હિંસક નહિ. પણ અહિંસક જ પડતો હોય છે; બાઘાની જેમ જોવા લાગ્યો. જેના બળ પર અગણિત પુણ્ય સામગ્રીઓનો યોગ આખી યે વાર્તા વાંચી લીધા બાદ હવે હું તમને પામીને જીવાત્મા સર્વ જીવોને અભયદાન જાહેર પૂછું કે આ બન્નેમાં અહિંસક કોણ અને હિંસક કરી વહેલી તકે શિવપદને પામી જાય છે ત્યારે કોણ ? તમે કહેશો કે જુવાર નીરતો, શાંત રીતે પેલા પ્રવૃત્તિથી પડેલા કર્મબંધના તો ક્યારના ય બેઠેલો પેલો શ્વેત વસ્ત્રધારી માણસ અહિંસક છે, ભુક્કા બોલી ગયા હોય છે.
દયાળુ છે, કરુણાનો સાગર છે, અને પથ્થરો મારીને
Jain Education International
For Private 150 sonal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 001527 |
| Book Title | Chalo Jinalay Jaie |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Hemratnavijay |
| Publisher | Arhad Dharm Prabhavak Trust |
| Publication Year | |
| Total Pages | 252 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Ritual_text, & Puja |
| File Size | 49 MB |