Page Text
________________
તીર્થસ્થાનો જેવી કેટલીક પરિસ્થિતિ વધતે- નજરોનજર નિહાળી છે ત્યારે ત્યારે હૃદય ચીસ પાડી ઓછે અંશે ગામના જિનાલયે દર્શને જનારા કેટલાક ઉઠયું છે. પ્રભુની ઘોર આશાતનાઓ જોતાં કયારેક વર્ગમાં પણ પ્રવર્તતી હોય છે.
આંખોના ખૂણા લાલ થઈ ગયા છે. તો કયારેક કેટલાક લોકો એવા હોય છે કે જે યુવાનો પ્રત્યેની હમદર્દીથી અશ્રુભીનાપણ થઈ ચૂકયા છે. ભગવાનના દર્શન કરવાને બદલે લોકોને પોતાના પ્રભુને કે પ્રભુના શાસનને જરા પણ નહિ દર્શન આપવા માટે આવતા હોય છે. વધુ આકર્ષક, સમજેલા, સાવ અનભિજ્ઞ ગણાતા એવા શ્રીમંતો ઉદુભટ અને સાવ નફ્ફટ વેશભૂષાને તેઓ ધારણ જયારે પપ્પાઈ આદિના જોરે જિનાલયના ટ્રસ્ટમાં કરતા હોય છે. પગલે-પગલે જીવદયા કરવાને બદલે ટ્રસ્ટી તરીકે ચૂંટાઈને ગોઠવાઈ જતા હોય છે ત્યારે તેમનો જીવ ચમકતા જૂતાંના રાગમાં રગદોળાતો ઘણા ગોટાળા ઉભા થઈ જતા હોય છે. જિનમંદિરનો હોય છે. વધુ પડતી આછકલાઈ અને અહંકાર સાથે વહીવટ શી રીતે ચલાવવો, આશાતનાઓ શી રીતે ડોલતા-ડોલતા જયારે એ પરમાત્મા પાસે પહોંચે છે ટાળવી તેની કશી જ જાણકારી તેમને હોતી નથી. ત્યારે એમની નજર એ શોધ કરતી હોય છે કે અહીં આવા અનેક ટ્રસ્ટી મહાનુભાવોના સંપર્કમાં મારે અમને કોઈ જુએ છે કે નહિ ? અ...ધ..ધ..ધ.. આ જયારે આવવાનું થયું છે. ત્યારે તેમની અજ્ઞાનતા તે કેવું અધઃપતન !
જોઈને હૃદય વલોવાઈ ગયું છે. રોજ પૂજા કરનારા કેટલાક જન્મીને કયારેય જિનાલયે નહિ
પુણ્યશાળીઓ પણ કયારેક “અતિ પરિચયાત્ આવનારા જયારે પરણીને ઘોડેથી ઉતરીને ઘરે આવે અવજ્ઞા'ની ઉક્તિને જાણે ચરિતાર્થ કરતા હોય તેમ છે ત્યારે એ વરઘોડીયાંને વડીલો પરાણે જિનાલયે પ્રભુજીના અલંકારો ગમે તેમ જમીન પર મૂકી દેવા, લઈ આવતા હોય છે. માથે પહેરેલો મુગટ, સાફો, કેડે જંગલુછણાં ઝટપટ કરી નાખવા, એક હાથે જ ખોસેલી કટારી વગેરે ઉતાર્યા વિના જ તેઓ સીધા પ્રભુજીને ગમેતેમ પધરાવી દેવા કે પાણીની ડોલમાં મંદિરમાં પ્રવેશ કરી લેતા હોય છે. નથી તેમને બોળીને પ્રક્ષાલ કરી લેવો વગેરે આશાતનાઓ કરતા પ્રવેશવિધિની જાણ કે નથી તેમને નિર્ગમ-વિધિનું દેખાય છે, ત્યારે પણ આંખે તમ્મર આવી ગયા છે. ભાન! દેવ-દર્શન કરીને બહાર નીકળતાં ભગવાનને આવા અનેક પ્રસંગોમાં ઉભી થયેલી વ્યથાઓ અને પૂંઠ પડે તે રીતે જ તેઓ ચાલતા હોય છે.
વેદનાઓમાંથી જે સંવેદનાઓ મારા અંતરમાં જાગી - કેટલાક એવા હોય છે કે આખાય ગામની એ આ પસ્તકમાં ઠલવાઈ ગઈ છે. નિરંતર જિનપૂજા પટલાઈ કરવા માટે દેરાસરના ઓટલે જ અડ્રો કરનારા. પ્રભુદર્શન કરનારા ભાવિકો અને સંઘની જમાવતા હોય છે. મોંમાં પાનનો ડૂચો વાગોળ્યા કરે જવાબદારી વહન કરતા ટ્રસ્ટીગણો આ પુસ્તકનું અને નિંદા-કૂથલીના જામ મજેથી પીધા કરે. કોણ વાંચન-મનન કરીને પોતાની ભૂલોને સુધારે અને સમાવે એમને કે આ ઘોર આશાતનાનું પાપ કરી યથાવિધિ આચરણના શ્રીગણેશ વહેલી તકે માંડ
એવી અપેક્ષા સહ ચાલો આપણે હવે પ્રસ્તુત દર્શન | તીર્થસ્થાનોમાં અને ગામના જિનાલયોમાં પૂજા વિધિના વિષયમાં ક્રમશઃ આગેકૂચ કરીએ અને અજ્ઞાનતાદિના કારણે અનેકવિધ આશાતનાઓ કરી જિનબિંબ પૂજા માટેનાં રહસ્યો જિનાગમોના સહારે રહેલી આજની યુવાઆલમને જયારે જયારે મેળવીએ..
રહૃાા છો !
|
10
Jain Education International
www.jainelibrary.org
| SR No. | 001527 |
| Book Title | Chalo Jinalay Jaie |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Hemratnavijay |
| Publisher | Arhad Dharm Prabhavak Trust |
| Publication Year | |
| Total Pages | 252 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Ritual_text, & Puja |
| File Size | 49 MB |