________________
गुरुतत्त्वविनिश्चये चतुर्थील्लासः ।
{ २४९ नन्वीदृशं सुखं क्रियामात्राद् भविष्यति ? इत्यत आह
मुठ्ठ वि जयमाणाणं, ण तयं किरियामलम्मि संतम्मि ।
ज खलु उवसमसुक्खं, लद्धसहावस्स णाणिस्स ॥१६३ ॥ 'सुदछु वि 'त्ति । ‘सुष्ठ्वपि' मासक्षपणादिकरणेनात्यर्थमपि यतमानानां ' क्रियामले' मदमात्सर्यादिरूपे सति न, तदुपशमसुखं भवति, यत् खलु लब्धस्वभावस्य ज्ञानिनः प्रादुर्भवति, तस्मात् क्रियामलापनायकत्वाद् ज्ञानमत्यन्तमभ्यर्हितमिति भावः ॥१६३।।
આવું સુખ માત્ર ક્રિયાથી થશે એવી શંકાનું સમાધાન કરે છે –
જેણે સ્વભાવને પ્રાપ્ત કરી લીધું છે એવા જ્ઞાનીને જે ઉપશમ સુખ પ્રગટ થાય છે, તે મા ખમણ આદિ કરવા પૂર્વક અત્યંત પ્રયતન કરનારાઓને પણ મદ–માત્સર્ય આદિ રૂપ ક્રિયામલ હોય તે પ્રગટતું નથી. આથી ક્રિયામલને દૂર કરનાર હોવાથી જ્ઞાન अत्यात पुन्य छे. [१६३] तत्कि ज्ञानमात्र एव सन्तोष्टव्यम् ? इत्याशङ्कायामधिकारिभेदेनोचितोपदेशमाह
तम्हा गुरुआणाए, कायया नाणपुधिगा किरिया ।
अब्भासो कायव्यो, सुहनाणे वा जहासत्ति ॥ १६४ ॥ 'तम्ह'त्ति । तस्मात् शुद्धचारित्रिणा गुर्वाज्ञया ज्ञानपूर्विका क्रिया कर्त्तव्या । संविग्नपाक्षिकेण शुभज्ञाने वा यथाशक्त्यभ्यासः कर्त्तव्यः,' अधिकारिवैचिच्यात्पक्षद्वयेऽपि न दोष इति सर्वमवदातम् ॥१६४॥
તે શું માત્ર જ્ઞાનમાં સંતોષ માનવો? એવી શંકા થતાં અધિકારીભેદથી ઉચિત ઉપદેશ આપે છે:
તેથી શુદ્ધચારિત્રીએ ગુજ્ઞાથી જ્ઞાનપૂર્વક ક્રિયા કરવી જોઈએ, અને સંવિગ્ન પાક્ષિકે શુભજ્ઞાનમાં યથાશક્તિ અભ્યાસ કરવા જોઈએ. અધિકારીના ભેદથી બંને પક્ષમાં દોષ नथी. मा प्रमाणे मधु परामर छे. [१९४]
किं बहुणा इह जह जह, रागद्दोसा लहुं विलिज्जति । तह तह पयट्टिअव्वं, एसा आणा जिणंदाणं ॥१६५॥ गुरुतत्तणिच्छयमिणं, सोहिंतु बुहा सया पसायपरा।
पवयणसोहाहेउं, परगुणगहणे पवट्टता । १६६ ॥ इति महामहोपाध्यायश्रीकल्याणविजयगणिशिष्यमुख्यपण्डितश्रीलाभविजयगणिशिष्यमुख्यपण्डितश्रीजितविजयगणिसतीर्थ्यपण्डितश्रीनयविजयगणिचरणकमलचश्वरी-.. केण पण्डितश्रीपद्मविजयगणिसहोदरेण पण्डितयशोविजयेन विरचिते
गुरुतत्वविनिश्चये चतुर्थ उल्लासः सम्पूर्णः॥ ४ ॥ १. ३२
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
