________________
એક પુત્રી પણ હતી. સ્વભાવે ખૂબ ઉગ્ર અને ક્રોધી. પણ સરળ અને નિખાલસ પણ એવા જ. એ સરળ માનસે જ એમનામાં પરિવર્તન આણ્યું. મોટી ઉંમરેય એમને દીક્ષા લેવાની વૃત્તિ જાગી. એ વૃત્તિને સૂરિસમ્રાટનું પ્રોત્સાહન મળ્યું. કુટુંબીઓની રજા મળી એટલે સં. ૧૯૭૯માં ખંભાત આવી, બીજા ત્રણ દીક્ષાર્થી ભાઈઓ સાથે, સૂરિસમ્રાટના હાથે દીક્ષા લીધી. એ પણ પૂ. આચાર્ય વિજયોદયસૂરિજી મહારાજના શિષ્ય થયા. નામ સુમિત્રવિજયજી પડ્યું.
એમણે લગભગ ૪૪-૪૫ વર્ષ દીક્ષા પાળી. ગુરુજનોનો વિનય, સાધુઓની સેવા, અભ્યાસની ખંત અને આગમશાસ્ત્રોનું જ્ઞાન, તેમજ નિર્દોષ અને કઠોર ચારિત્રપાલનમાં એ બધા ય સાધુઓમાં આગળ વધી ગયા. એના પ્રતાપે એ ઉપાધ્યાયપદ સુધી પહોંચ્યા. છેલ્લા વર્ષોમાં આચાર્યપદ લેવા માટે ગુરુવરોએ ઘણું સમજાવ્યા, પણ એમણે ખૂબ નમ્રતા ને મક્કમતાથી એનો અસ્વીકાર કર્યો. સમગ્ર જીવન ગુરુની નિશ્રામાં ને સેવામાં જ વીતાવ્યું. છેલ્લે સં. ૨૦૨૪માં કદમ્બગિરિ તીર્થમાં એ સ્વર્ગવાસી
થયા.
એમની દીક્ષાનું અને આટલા આત્મિક વિકાસનું પ્રેરણાબળ આપણા ચરિત્રનાયક અને એમના સુંદર ગુણો જ હતા, એ નિર્વિવાદ છે.
સં. ૧૯૮૮માં એવું બન્યું કે સૂરિસમ્રાટને અમદાવાદમાં ચોમાસું રહેવા સંઘે અતિ આગ્રહ કર્યો, ને નક્કી કર્યું.
હવે, એ જ દિવસે બપોરે એક વાગ્યાના સુમારે આચાર્ય શ્રી વિજયનન્દનસૂરિજીના સંસારી ભાઈ હરગોવિંદદાસ, બોટાદના સંઘને લઈને આવ્યા. એમણે વાત કરી કે “મારા પિતાજી (હેમચંદભાઈ)ની તબિયત નરમ રહે છે. એમની ઇચ્છા છે કે, આ વખતે આપ ને વિજયનંદનસૂરિજી બોટાદ પધારો ને ચોમાસું કરો, અને એમને સમાધિ મળે એવી આરાધના કરાવો.' એમના કહેવાથી અમે વિનંતી કરવા આવ્યા છીએ.''
સૂરિસમ્રાટે એમને પૂછ્યું : “કેમ નન્દન ! શું કરીશું ?'
એમને શું કહેવાનું હોય ? એ તો આ બધાથી પર-નિર્લેપ હતા, એમણે કહ્યું :
‘“આર્દ્રા બેસવાને હવે થોડા જ દિવસ આડા છે. ઉનાળો ભરપૂર છે. વિહારમાં આપનાથી પહોંચી કેમ વળાશે ?’’
સૂરિસમ્રાટ વિચારમાં પડી ગયા. એમની વાત સાચી હતી. પોતાના નિયમ પ્રમાણે સૂરિસમ્રાટ આર્દ્રા નક્ષત્ર બેઠા પછી વિહાર ન કરતા, અને હવે એની આડે ફક્ત તેર જ દહાડા બાકી હતા. એટલા દિવસમાં બોટાદ પહોંચવું કઈ રીતે ?
ઘણા વિચારને અંતે એમણે અણધાર્યો નિર્ણય જાહેર કર્યો : “આજે જ સાંજે વિહાર કરવો છે. તૈયાર થઈ જાવ.’ સૌ સાધુઓ ઝપાટાબંધ તૈયાર થયા, ને સાંજ થતાં તો નીકળી પણ ગયા. હજી તો અમદાવાદ રહેવાનું નક્કી થયાના સમાચાર લોકોના કાને પહોંચ્યા જ હતા, ત્યાં તો વિહારનું દૃશ્ય જોવા મળ્યું. ને, શું સાચું ? સાંભળેલું કે જોયેલું ? – આ પ્રશ્ને લોકોને ગૂંચવી દીધા.
Jain Education International
૩૬
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org