________________
२९४
चम्पामहापुरिसचरिय |
अह अ[br]णिका (यस्स) बि वहुत्तणं तस्स संसमाणेहिं । अवणतेर्हि मह पुणो ण याणियं कह वि महविरियं १ ।। २९९ ।।
ता भो ! तुम्हे हिं तस्स पक्खवायं कुणंतेर्हि सो चेव सलाहिओ, मह उण अवण्णा कया । ता जो एकाणुयत्तिपरायणो सोजाइ रंजिउं, जो उण अष्णोष्णचित्ता राहणपरो तस्स वेसायणस्स व दुक्खेहिं घेत्तुं चित्तं तीरइ" । तओ तं अवमण्णिसामाणियगोरवं चमरासुरस्स जंपियं सोऊण भणियं सामाणियासुरमहल्लएहिं जहा - महासुरराय ! ण. हु अम्हाणं पइ परलोयणिमित्तिया भत्ती इहलोयणिमित्तिया वा, ण य तुम्हार्हेतो अम्हाण किं पि संपज्जइ अवेइ वा, किंतु जहावद्वियमम्हेहिं भणियं, ण उणो विभेयकारि त्ति, ण हि सज्जणाण अण्णहट्ठियं अण्णहा जंपिउं जुज्जइ, ण य अम्हे तुह बल-परकममयाणमाणा भीसावणत्थं भणामो, जेण एसो हु इंदस्स वि पूर्याणिज्जो, जइ वा जं जहावद्वियं ण भणिमो तं प अम्हाण दोसावई ति, संसिएण हियमिच्छुणा जं जहा कीरमाणं हाणि बुढिकारयं होइ तं तहेब भणियव्वं, ण य एसो दिलोयाहिवई तुम्हाणमहिक्खिविडं जुज्जर चि । तओ तमवहीरिऊण ताण वयणं भणिउं पयत्तो, कहं ?
"भयमेकरसं बहुसो पयंसमाणाण णिचमच्चत्थं । वलहुत्तणं चिय मया कलियं तुम्हाण बुद्धीए ॥ ३०० ॥
रहिओ भयदरिसि व्व मंतिसत्थो हु जारिसो होइ । सिद्धी वि तारिस चिय पहुणो कज्जाण संपडइ ॥ ३०२ ॥ 'असमतबलो पढमुन्भवो' ति अहयं मुणेह मा चित्ते । आजम्माओ चिय सत्तजुतया घेप्पर हरिणो ॥ ३०२ ॥ जम्मदिणेणेय समं महोज्जियं होइ . यं । उययाहिंतो णीहरइ तेयजुत्तो दियसणाहो ॥ ३०३ ॥ अज्झवसायविहूणेहिं अपण श्चेय बहुभयं भणियं । जो जणइ अप्पणो च्चिय भयाई सो कह परं जिणइ १ ||३०४ || ता यस भयं अहमेव केवलो णियसमत्थयाजुत्तो । भयतरलपुलइयत्थं करेमि देवाण रायाणं ॥ ३०५ ॥ चिट्ठह सुण तुम्हे समयं णियपणइणीहिं परियरिया । ....... म्हाण अहव को भयासंका १ ।। ३०६ ।। गलियमउडा-ऽऽयवत्तं अवहियसीहासणं विगयभूइं । अहमेकभुयबलो पहयबल-मयं कुणमि सुरणाहं ॥ ३०७ ॥ णय अण्णबलं बलिणो समागयं भुयबलं च मोत्तूण । हरिणो करिकुम्भवियारणम्मि किं परबलावेक्खा ?” ॥ ३०८ ॥ इय असुरई वोण णिययदप्पुधुमायमाहप्पो । सहसा समुट्ठिओ आसणाउ कयभिउडिभीमच्छो ॥ ३०९ ॥
तओ णिव्वरकरतलप्पहारदलियर सायलभित्तित्थलुच्छलंतविसहररयणप्पहाहोयं दलिऊण पायालमूलं गुरुयरपरिहापरिक्खेवविन्भमं भ्रुयजुयलदप्पुव्वहमाणो विणिग्गओ उयराओ व्व पायालमूलाओ चमरासुरो । गुरुवेयाणिलविसमविक्विण्णजोइसगणे समुप्पइओ णहंगणे । कह ? -
उप्पइओ वेउप्पइयवायचक्कुल्लसन्तचलचूलो । विसमंदोलियहारोलिवल यपरिहट्टियावयवो ॥ ३१० ॥ विष्फुरियतरणिकरमिलियमउडमणिकिरणमासलच्छाओ । लीलंदोलियकुंडलपरिहट्टियविमलगंडयलो ॥ ३११ ॥ वेयवसा हित्थुत्तस्थतियससुंदरिविदिण्णणहमग्गो । संभेडफुडणभयओसरन्त विवलाणसिद्धगणो ॥ ३१२ ॥ इय घडियभिउडिभंगुर मुहमंडलजणियजीवलोयभओ । वेषण समुप्पइओ चमरो णहमंडलाभोयं ॥ ३१३ ॥
गच्छंतेणं च तेण 'सुराहिवई एसो ' त्ति णासंसियं मणयं पि तस्स समीवाओ भयं । समइबलावलेवुम्मत्तमाणसो गंं. पयत्तो। यच्छमाणेणं च तेण सच्चविओ एकम्मि परसे समो व्व मुत्तिमंतो पडिमासंठिओ भयवं वद्धमाणसामी । दरिसणाणन्तरं च करकमलंजलिमिलंतुत्तिमंगो पणमिऊण भणिउं पयत्तो, कह ? -
तुह जयगुरु ! भतिसंगओ, अहममराहिवई जिगीसया । सरणमिहमिमं तु भाविडं, पयजुयलं आवइसंगयस्स ॥ ३१४ ॥
मोइयमुणियभवं भवंतयं, भवणवई भवणासयं गुरुं । सरणम्मि परो बहुओ, विणिवयणप्पडियार संगओ ।। ३१५ ॥ हियभणियकयावहीरणो, सरणमवलंबइ गाउमं जहा । चिरमवि हु असप्पदं गओ, अवयरए सयमेव पंथ ॥ ३१६ ॥
Jain Education International
For Private Personal Use Only
www.jainelibrary.org