Mulshuddhiprakarana

SR No.: 001387
Original Sutra Author: N/A
Author: Pradyumnasuri
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Total Pages: 248
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Ethics, Philosophy, & Religion
File Size: 21 MB

Page 144

वसुदत्तकथानकम्
१२१ ठक्कुरो । तओ तेणे वसणछेय-लिंगपलीवणाइकयत्थणाहिं कयत्थिजंतो मरेऊण समुप्पण्णो पंचमपुढवीए णारगो । तत्तो वि उव्वद्देऊण मेच्छजाईए संजाओं जाइंधदारगो। तओ परिपालणभएणं गलगं मोडेऊण जणणीए मारिओ, गओ य नरगे । एवं च अभव्यत्तणओ अणंतं संसारमाहिडिस्सई ।
[वसुदत्तकथानकं समाप्तम् । २१.]
इति श्लोकार्थः ॥ ५६ ॥ अस्यैवाऽर्थस्य निगमनाय श्लोकमाह
ता एयं जेऽवमण्णंति बाला हीलंति आगमं ।
घोरंधारे दुरुत्तारे अहो गच्छंति ते नरा ॥ ५७ ॥ 'तत्' तस्मात् । “एय'ति एनमागमम् । ये 'अपमानयन्ति' अगौरव्यतया पश्यन्ति । 'बालाः' अज्ञाः । तथा हीलन्ति दुर्वचनभाषणतः 'आगम' सिद्धान्तम् । 'घोरान्धकारे' बहलरौदतिमिरे । 'दुरुत्तारे' दुःखोत्तारे । 'अधः' नरकपृथ्वीलक्षणे । 'गच्छन्ति' प्रयान्ति । ते 'नराः' पुरुषाः, पूर्वकथानकोक्तश्रेष्ठिसुतवत् । इति श्लोकार्थः ॥ ५७॥ किञ्च
जिणाऽऽणं लंघए मूढो 'किलाहं सुहिओ भवे' ।
जाव लक्खाइँ दुक्खाणं आणाभंगे कओ सुहं ? ॥ ५८ ॥ 'जिनाज्ञा' जिनागमादेशरूपाम् । तां 'लङ्घयति' व्यतिक्रामति । 'मूढः' अज्ञः । 'किल' इत्याप्तवादसंसूचकः । 'अहम्' इत्यात्मनिर्देशः । 'सुखितः' शर्मवान् । 'भवे'त्ति भविष्यामि । परं यावल्लक्षान् दुःखानां प्राप्नोतीति गम्यते । यत 'आज्ञाभङ्गे' आज्ञाविनाशे 'कुतः' कस्मात् सुखम् ? । उक्तं च
जह नरवइणो आणं अइक्कमंता पमायदोसेणं । पावंति बंध-धणहरण-वसण-मरणावसाणाई ॥ १९४ ॥ तह जिणवराण आणं अइक्कमंता पमायदोसेणं । पावंति दुग्गइपहे विणिवायसहस्सकोडीओ ॥ १९५ ॥
(ओधनि भा० गा० ४५-४६) इति श्लोकार्थः ॥ ५८ ॥ आगमस्यैव माहात्म्यख्यापकं श्लोकमाह--
कट्ठमम्हारिसा पाणी दूसमादोसदूसिया ।
हा ! अणाहा कहं हुंती ?, न हुंतो जइ जिणागमो ॥ ५९ ॥ 'कष्टम्' इति खेदे । 'अम्हारिस'त्ति" अस्मादृशाः अस्मत्सदृशाः । 'प्राणिनः' जीवाः । 'दुःषमादोषदूषिताः' चतुर्थागेतनाऽरककलङ्काङ्किताः । उक्तं च
1A °ण दस। 2 A B °ओ दारगो। 3 C D °ण जणणीए गलगं मोडिऊण मा° 4 A Bइ त्ति श्लो। 50 D पृथिवील। 6 C D व्रजन्ति । ते। 7 F क्खाणि दुक्खा। 8 C D °ति' भतिक्रमयति। 90 D ओ। त्ति श्लो। 10E होता? न होतो। 11 A B त्ति अस्मत्सदृशाः।
मू० शु० १६