________________
२०४.
वजालगं
[753 : ८९.८० 753) रयणेहि निरंतरपूरिएहि रयणायरस्स न हु गव्यो।
करिणो मुत्ताहलसंसए वि मयविष्भला' दिट्ठी॥८॥ 754) अणवरयं देतस्स वि तुमुति न सायरे वि रयणाई ।
पुण्णक्खएण खिजानहु लच्छी चायभोपहिं ॥९॥ 755) रयणायरस्सन हु होइ तुच्छिमा निग्गएहि रयणेहिं।
तह वि हु चंदसरिच्छा विरला रयणायरे रयणा ॥ १०॥ 756) रयणायरचत्तेण वि पत्तं चंदेण हरह तिलयत्तं ।
तेण उण तस्स ठाणे न याणिमो को परिद्वविओ ॥११॥
.( ? जलनः ) तत्रैव जलम् , अमृतं विषं च, कृष्णः सदानवः । तव महिमा तथापि अधिको अधिकतर एव । कोऽप्येकत्र वैरिसंघान् परस्परं स्थापयितुं किं कोऽपि शक्नोति त्वाम् ऋते ।। ७५२ ॥
___753) [ रत्नैर्निरन्तरपूरितै रत्नाकरस्य न खलु गर्वः । करिणो मुक्ताफलसंशयेऽपि मद विह्वला दृष्टिः ॥ ] रत्ननिरन्तरपूरितै रत्नाकरस्य न खल्लु गर्वोऽस्ति । करिणो हस्तिनः पुनर्मुक्तानां संशयेऽपि सन्ति नो वा मुक्ताफलानीति संशये सति-मद विह्वला दृष्टिः ।। ७५३ ।।
754) [ अनवरतं ददतोऽपि न खलु त्रुट्यन्ति सागरेऽपि रत्नानि । पुण्यक्षयेण क्षीयते न खलु लक्ष्मीस्त्यागभोगाभ्याम् ।। ] अनवरतं ददतोऽपि रत्नाकरस्य न खलु क्षीयन्ते रत्नानि । पुण्यक्षयेण क्षीयते लक्ष्मीन खल्लु त्यागभोगाभ्याम् ।। ७५४ ।।
755) [ रत्नाकरस्य न खलु भवति तुच्छत्वं निर्गतै रत्नैः । तथापि खलु चन्द्रसदृक्षाणि विरलानि रत्नाकरे रत्नानि ।। ] रत्नाकरस्य न खलु भवति तुच्छत्वं निर्गतै रत्नैः । यद्यप्येवमस्ति, तथापि चन्द्रसदृक्षाणि विरलानि रत्नाकरे रत्नानि । अयं ग्रन्थः प्रायेण अपभ्रंशभाषानुसारी। अत्र च अपभ्रंशभाषायां कचिन्नपुंसकेऽपि पुंस्त्वमिति ।। ७५५ ।।
756) [ रत्नाकरत्यक्तेनापि प्राप्तं चन्द्रेण हरस्य तिलकत्वम् । तेन पुनस्तस्य स्थाने न जानीमः कः प्रतिष्ठापितः ।।] रत्नाकरपरित्यक्तेनापि
1G, I मयभिंभला 2G अधिकाधिकतर एव
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
