________________
४७२
सिरिभुयणसुंदरीकहा ॥ तो भुणिवरेण भणियं 'देवाणुपियाइं ! चयह पडिबंधं । तुम्ह मणवंछियत्थे एस अहं सम्ममुजु(ज्जु)त्तो' ।।५१७०।। तो मुणिणा पुण भणिओ चोरो ‘मा कुणसु किं पि मणखेयं । निहयपयजुयलटंको एक्वदिणं आउयं तुज्झ ।।५१७१।। तो अणसणेण सम्मं पंचनमोक्कारमेव झायंतो । कयसव्वजंतुमेत्ती पंडियमरणेण मरसु तुमं' ॥५१७२।। तो सो मुणिंदवयणं 'तहत्ति पडिवज्जिऊण सुद्धप्पा । कयपाणपरिच्चाओ सोहम्मे सुरवरो जाओ ।।५१७३।। तो राया कयखेओ कारावइ तस्स अग्गिसक्कारं । पुण वंदिऊण साहुं दोहिं वि एवं मुणी भणिओ ।।५१७४।। 'भयवं ! कंतिमईए करुणं काऊण कुणह उवयारं । आइसह जिणुद्दिटुं धम्मं सिवसोक्खतरुबीयं' ।।५१७५।। तो मुणिवरेण भणियं 'नरिंद ! अम्हे अपत्थिया चेव । जिणधम्मुवएसेणं परोवयारंमि उज्जुत्ता ॥५१७६।। परमेसा कंतिमई दूरमजोग्गा हिओवएसाण । दुक्कम्मवसा एसा ममंमि कोवं समुव्वहइ ।।५१७७॥ तो ते कयमणखेया विसमत्तं भाविऊण कम्माण । कयसूरिपयपणामा पविसंति पुरिं सवेरग्गा ||५१७८।। तो नरवइणा पुत्तो ठविओ रज्जंमि चंदसेणाए । ' नामेण चंदकेऊ पसत्थतिहि-करण-लग्गंमि ॥५१७९॥ अह दोहिं वि सविसेसं चेइयभवणेसु विविहविच्छडु । अट्ठाहियामहोसवमसमं काऊण पत्तेयं ॥५१८०।।
Jain Education International
.. For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
