________________
४६७
सिरिभुयणसुंदरीकहा ॥
अच्चब्भुयो पहावो सुयमेत्तस्स वि जिणिंदधम्मस्स । जं पयइविरुद्धा वि अहि-नउला नवर संबुद्धा ।।५११५।। ता जिणधम्मं सोउं दयापहाणं पसंतचित्ता ते । अकयाणुट्ठाणा वि हु सुमाणुसत्तंमि संजाया ||५११६।। होंति नियकम्मवसगा पुत्ता पुत्तस्स जणणि-जणया वि । अहमेव एत्थ पयडो दिटुंतो नवर संजाओ ।।५११७।। पाणिवहमहापावं काऊण अहं सुदुत्थिओ जाओ । इह, परलोए[य] पुण(णो), वसियव्वं दूसहे नरए ।।५११८।। एयाइं पुणो तिन्नि वि सिरधर-गंगाधरा य विमलमई । जायाई सुत्थियाई धम्मपहावेण सव्वत्थ ॥५११९।। अहयं तु अकयधम्मो कुधम्मसत्थोवएससंमूढो । पावानलसंतत्तो भमामि वायाहयदलं व ॥५१२०।। ता नाह ! कहं होही बहुपाणिवहुब्भवस्स पावस्स । मह विच्छेओ संपइ घोरमहानरयहेउस्स ? ।।५१२१।। तह अवितहजिणसासण-दूसणजणियस्स दुकयकम्मस्स । मन्ने अणुभवियव्वं फलमसुहं नीयजोणीसु' ।।५१२२।। तो भणइ मुणी 'सुंदर ! बद्धं नरयाउयं तए घोरं । बहुजीववहेहि कयं जिणधम्मपओसजणियं च ॥५१२३।। 'मरसुत्ति भणियमेत्ते जीवो अज्जिणइ दारुणं नरयं । निहयंमि पुणो जीवे करडिओ तस्स सो निययं' ।।५१२४।। तो मुणिवयणं सोउं संभरिऊणं च पुव्वदुच्चरियं । बहुसज्झस-भयवेविरसव्वंगावयवनिवहेण ॥५१२५।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org