________________
४०७
सिरिभुयणसुंदरीकहा ॥
तं होइ किं पि कज्जं जं न कहिज्जइ गुरूण मित्ताण । तरलहिययाण दूरे भोगेक्कफलाण जुवइ(ई)ण'।।४४५५।। भणियं विजयवईए ‘नरिंद ! एएण कारणेणेसा । एत्थागया सखेया भत्तारसरूवकहणत्थं' ।।४४५६।। तो भणइ महाराओ 'पुत्त ! तुम एत्तियं पि न मुणेसि । केत्तियवेलाए गओ ? गच्छंतेणावि किं भणियं ? ||४४५७।। तो चंदसिरी जंपइ ‘ताय ! पसुत्ता [अ]हं परिच्चत्ता । जा चेयामि ससंका ता भत्तारं न पेच्छामि ।।४४५८।। एत्थंतरंमि निम्मल-मणिप्पईवप(प्प)हाकओज्जोयं । पेच्छामि केयइदलं कत्थूरीलिहियवरगाहं' ।।४४५९।। . एत्थंतरंमि पत्तं चंदसिरी अप्पए नरिंदस्स । राया वि ससंकमणो वायइ ललियक्खरं गाहं ।।४४६०॥ “अइगुरुकज्जेण गओ मा मणखेयं कुणंतु गुरुमाई । दसरत्ते कयकज्जो अप्पाणं तुम्ह पयडिस्सं" ।।४४६१।। मुणिऊण महाराओ गाहत्थं सत्थमाणसो जाओ । संधीरई(इ) चंदसिरिं सावट्ठभेहिं वयणेहिं ॥४४६२।। एवं जाव नरिंदो चंदसिरिं संठवेइ सप्पणयं । ता तत्थ नहयलाओ समागओ खेयरो एक्को ॥४४६३।। आगंतूण य तेणं नमिऊणं नरवई च चंदसिरिं । विहियासणसंभासणपडिवत्ती भणिउमाढत्तो ॥४४६४।। 'चंपाणयरीओ अहं पट्टविओ वीरसेणराएण । मा होउ तुम्ह हियए अवसेरी इय वियप्पेण ।।४४६५।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org