________________
१६२ . मार्कण्डयविरचितं
[ १७.७३ - १७. ७३. आरुण्ण आश्लिषेः आरुण्णइ ॥ १७. ७४.
मुकमुअमेल्लाश्च मुश्चतेः ।। २११ ।। मुक्का, मुअइ, मेल्लइ । चकारात् मुंचइ, मोअइ ।। १७. ७५. तिमिस्तिम्योस्तिः स्याद्वा तिअइ, तिम्मइ, थिम्मई ॥ १७. ७६.
ठवः स्थापयतेस्तथा। ठवइ, थकाई ॥ १७. ७७.
आणावः स्यादानयतेः
आणाव आणावइ, आणेइ ॥ १७. ७८.
. शेषं शिष्टप्रयोगतः ॥ २१२ ॥ बोद्धव्यम् । अनेन एभिर्वा आएहिं । द्विश्चतुर्वा दुइल्लाणि । तिअ त्रयस्तिस्रस्त्राीण वेत्यर्थः । एवं परे२२ दोण्णि, बेण्णि, तिणि इत्यादयः । त्वां तो मां मो, तेषां तेण्णि, त्वदीये तेर, मदीये मेर, उक्ते वुत्तं, वाचयति वज्जावइ इत्यादि यथादर्शनमुन्नेयम् ॥
नागरापभ्रंशे तिविधिः ॥ इति श्रीमार्कण्डेयकवीन्द्रकृतौ प्राकृतसर्वस्वे नागरापभ्रंशानुशासनं
___ सप्तदशः पादैः ॥ १७ ॥
118 B मुल्ला०, ex. मुल्लइ em. aceording to Mss. Cf. Rt. III. 1. 30 and Pu. XVII. 88..
119 G त्यम्मइ evidently misreading of थि०. 120 BIO थक्कवर; UG थ(in G)क्कावइ. 121 IO दुइलाणि. 122 Mss. परि.
123 UIO पटल.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
