________________
संसारभावाः
सरिआओ अणेअ-विहंगमाओ तल - णिम्मलाई अ वणाई । माअंग - कलह मुहला गिरिणो अ रई विरलंति ॥ ९५० ॥ सीले जइ वि विमलो तह वि हु मा दुग्गअं जणं छिवसु । कालंतर - णिव्वडिअं वसइच्चित्र मंगुलं तम्मि ॥ ९५१ ॥ को तेसु दुग्गआणं गुणेसु अण्णो कआअरो हो । अप्पा वि णाम णिव्वेअ - विमुह जेसु दावे ॥ ९५२ ॥ हरइ परिहीण - विहवस्स णूण णिअ-पणइणी वि अप्पाणं । सव्वंगमसं पुण्णस्स घडइ किं जामिणी ससिणो ।। ९५३ ॥ हिअअ कहिं पि णिसम्मसु कित्तिअमासाहओ किलिम्मिहिसि । दीणो वि वरं एकस्स ण उण सअलाऍ पुहबीए ।। ९५४ ॥ अच्छउ ता विहलुद्धरणगारवं कत्थ तं अगरुएसु । अप्पाणअस्स वि पि इअरा काउं ण पारंति ।। ९५५ ।। गाढ-मअ- मूढ - हिअआ लहिऊण धणं गुणं व जं किं पि । कह ते भरिहिंति परं अप्पा वि हु जाण पम्हुसइ ॥ ९५६ ॥
सरितोऽनेकविहंगमास्तलनिर्मलानि च वनानि । मातङ्गकलहमुखरा गिरयश्च रतिं तन्वन्ति ॥ ९५० ॥ शीलेन यद्यपि विमलस्तथापि खलु मा दुर्गतं जनं स्पृश । कालान्तरनिर्वृत्तं वसत्येव अनिष्टं तस्मिन् ॥ ९५१ ॥ कस्तेषु दुर्गतानां गुणेषु अन्यः कृतादरो भवति । आत्माऽपि नाम निर्वेदविमुखतां येषु दर्शयति ॥ ९५२ ॥ हरति परिहीनविभवस्य नूनं निजप्रणयिन्यपि आत्मानम् । सर्वाङ्गमसंपूर्णस्य घटते किं यामिनी शशिनः ॥ ९५३ ॥ हृदय कस्मिन्नपि निशामय कियदाशाहतः क्लमिष्यसि । दीनोऽपि वरमेकस्य न पुनः सकलायाः पृथिव्याः ॥ ९५४ ॥ तिष्ठतु तावद् विह्वलो - द्धरणगौरवं कुतस्तद्गुरुकेषु । आत्मनोऽपि प्रियमितराः कर्तुं न पारयन्ति ।। ९५५ ।। गाढमदमूढहृदया लब्ध्वा धनं गुणं वा यत् किमपि । कथं ते स्मरिष्यन्ति परं आत्माऽपि येषां विस्मरति ।। ९५६ ।।
१४१
९५०. विरिल्लेति. ९५१. विमलं. ९५३. न हु for किं. ९५४. 'केत्तिय . ९५५. पारेंति, वारंति.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
