________________
गउडवहो
किं अण्णमणण्ण-मणेहि ताव सु-कईहि सिक्खिआ वाआ। जाअं णीसामण्णाण ताण मूअत्तणं जाव ॥ ८८ ॥ को व विआरेइ विसेस-वित्थरं ताण जं ठिअं लोए। णामेचिअ संकेता गरुआण गुणा फुरति व्व ॥ ८९ ॥ जाण सरूवावगमे विगविआ किंपि होति अण्णे वि । ते आआसाअ वहति अत्तणो णवर माहप्पं ॥९॥ मोह-पडिबोह-कारित्तणेण तिमिरं व ज पासो व्व । तं जअइ विरुद्धं पिव विअप्प-जालं कइंदाण ॥९१॥ णवमत्थ-दंसणं संणिवेस-सिसिराओ बंध-रिद्धीओ। अविरलमिणमो आ-भुवण-बंधमिह णवर पअअम्मि ॥ ९२॥ जे सुण्णा इव बहुसो कहिं पि दीसंत-विरल-गुण-सारा । दर-वसिअ-पुराआरेहि तेहि किं वा णिबंधेहिं ॥ P॥ णिम्माआ तेच्चिअ णवर कव्व-कित्तीओ जाण लोअस्स । कण्णे विसंति हिअए वसंति पसरति अ मुहम्मि ॥ ६॥
किमन्यदनन्यमनोभिस्तावत्सुकविभिः शिक्षिता वाकू । जातं नि:सामान्यानां तेषां मूकत्वं यावत् ॥८८॥ को वा विचारयति विशेषविस्तरं तेषां यत् स्थितं लोके। नाम्न्येव संक्रान्ता गुरूणां गुणाः स्फुरन्तीव ॥ ८९॥ येषां स्वरूपावगमेऽपि गर्विताः किमपि भवन्त्यन्येऽपि। त आयासाय वहन्त्यात्मनः केवलं माहात्म्यम् ॥९०॥ मोहप्रतिबोधकारित्वेन तिमिरमिव यत् प्रकाश इव । तज्जयति विरुद्धमिव विकल्पजालं कवीन्द्राणाम् ॥ ९१॥ नवमर्थदर्शन संनिवेशशिशिरा बन्धर्द्धयः। अविरलमेतदाभुवनबन्धमिह केवलं प्राकृते॥९२॥ ये शून्या इव बहुशः कुत्रापि दृश्यमानविरलगुणसाराः। ईषदुषितपुराकारैस्तैः किं वा निबन्धैः ॥ २॥ निर्मातारस्त एव केवलं काव्यकीर्तयो येषां लोकस्य । कर्णे विशन्ति हृदये वसन्ति प्रसरन्ति च मुखे ॥ ६॥
८८. मणाहिं. ८९. हियए for लोए. ९०. अप्पणो for अत्तणो. ९१ तिमिरं च जं पयासो य.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
