________________
दंसण भण्या आठ आचार, विपरीताचरणे अतिचार; ते प्रमाद वली आणाभोग, ते आलोवू गुरु संजोग ॥११॥ संका देसत सर्वत करी, निरती आण हीये नहु धरी; लेखव्या धर्म सवे सारिखा, सत्य न लीधो करी पारिखा ॥ १२ ॥ धर्मतणा फलनो संदेह, अहवा निरखी मुनिवर देह; मलि मइला दुर्गध विशेष, तसु हीला कीधी विद्वेष ॥१३॥
श्रुतसागर गाढो गंभीर, रह्यो मूंझ नवि पाम्यो तीर; साधु साहम्मी जाणी गुणी, उप
दर्शनाचारना अतिचार-दर्शनाचारना आठ आचार छे, पण ते विपरीतपणे थाय त्यारे अतिचार थाय छे, ते प्रमादथी अथवा अजाणता थइ जाय तो, तेनी गुरु समीपे आलोयणा करुं छं. ११. .. देशथी अथवा सर्वथी शंका करी, चोखी रीते जिनआज्ञा हृदयमां धारण न करी, बधां धर्मो सरखां मान्या, परन्तु परीक्षा करी सत्यसाचो धर्म न कर्यो. १२.
धर्मतणा फळमां संदेह कर्यो, अथवा मुनिवरना मेलवाळा शरीरने जोइ, दुर्गध विशेष जोइने तेनी निंदा कीधी-द्वेष कर्यों. १३.
घणो गंभीर शास्त्ररूप. समुद्र जाणी मुंशाणो, पण पार पाम्यो नहीं, साधु-स्वामीभाइ आदिना गुणने जाणी तेनी बहु भक्ति, आदर-सत्कार न कों. १४
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
