________________
( Eદાના ) ભારતમાં અનેક ઉદ્યોગોની સ્થાપના કરનાર અને ઘણી મોટી સખાવતો કરનાર જમશેદજી તાતા પારસી હતા.
એકવાર તેઓ મુંબઈના કોઈ એક રસ્તા પર ચાલી રહ્યા હતા. એવામાં એમની બાજુમાં ચાલતા કોઈ મજૂરના માથા પરનો કોથળો તેમને અથડાયો અને તેમની પાઘડી માર્ગ પર પડી ગઈ.
જમશેદજીની પાછળ જ તેમના બે-ચાર નોકરો ચાલ્યા આવતા હતા. તેમણે આ બધું જોયું અને તેમણે પેલા મજૂરને ધોલધપાટ કરી ! આ બાજુ જમશેદજીએ જમીન પરથી પાઘડી ઉપાડી, માથે મૂકીને પોતાના નોકરો પાસે તેઓ પહોંચી ગયા અને બોલ્યા,
અરે ! તમે આ મજૂરને શા માટે મારો છો? તેનો શો વાંકગુનો? માથે ભારે વજનનો કોથળો હોય અને એથી વાંકા વળીને જ તેણે ચાલવું પડે. એવી રીતે ચાલતાં તે કોઈનીય સાથે ભટકાઈ પડે! એમાં તેને કોઈ રીતે દોષિત ગણી શકાય નહિ.”
નોકરોએ પેલા મજૂરને મારવાનું બંધ કર્યું. બાદ જમશેદજી પેલા મજૂર પાસે પહોંચ્યા અને બોલ્યા, “ભાઈ, મારા નોકરોના ખરાબ વર્તન બદલ તેમના વતી હું તારી માફી માગું છું.”
આટલું કહીને તેમણે મજૂરના હાથમાં પાંચ રૂપિયા મૂક્યા.
1
સુધારી લેવા જેવી છે સ્વની ભૂલ,ભૂલી જવા જેવી છે પરની ભૂલ, આટલું માણસ કરે કબૂલ, તો ગૃહાંગણે સુખની ફૂલ.
ERRORISTS
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
