________________
ઈશ્વરનો સાક્ષાત્કાર
એક માણસ હતો. તેને ઈશ્વરને જોવાની ઈચ્છા થઈ. તે એક સાધુ પાસે ગયો અને બોલ્યો, “સ્વામીજી ! હું ભગવાનના દર્શન કરવા ચાહું છું. આપ કરાવી શકશો ?'
સાધુએ તરત જ કહ્યું, “કેમ નહીં ! કાલે સવારે અહીં આવી જજો. આપણે સાથે સામે પહાડના શિખર પર જઈશું. ત્યાં જઈ હું તમારી ઈચ્છા પૂરી કરી દઈશ.'
બીજા દિવસે તે માણસ સાધુ પાસે પહોંચી ગયો. સાધુએ કહ્યું, “તમે આવી ગયા ! ચાલો જઈએ. જરા આ પોટલી માથે ઉઠાવી લો !' થોડું ચાલ્યા પછી પેલા માણસને પોટલીનો ભાર વધારે લાગ્યો. ખૂબ સાહજિકતાથી સ્વામીજીએ કહ્યું, “કંઈ વાંધો નહીં. આ પોટલીમાં પાંચ પથ્થર છે. એક કાઢીને ફેંકી દો.'
પરંતુ થોડે દૂર જતાં વળી થાક લાગ્યો. હજુ પહાડનું શિખર ખૂબ દૂર હતું. તેણે સાધુને પોતાની મુશ્કેલી બતાવી. સાધુએ કહ્યું, ‘સારું, એક પથ્થર હજી ફેંકી દો !'
બે પથ્થર ફેંકી દેવાથી પોટલી થોડી હલકી થઈ ગઈ, પરંતુ થોડું આગળ ચાલતાં ફરીથી તે જ મુશ્કેલી સામે આવીને ઊભી રહી. સાધુએ ત્રીજો પથ્થર ફેંકાવી દીધો, પછી ચોથો અને પછી પાંચમો ! ખાલી કપડાને ખભા પર નાખી તે માણસ શિખર પર પહોંચી ગયો.
ત્યાં જઈ તેણે સાધુને કહ્યું, “સ્વામીજી ! આપણે શિખર પર આવી ગયા. હવે ભગવાનનાં દર્શન કરાવો.'
ગંભીર થઈ સ્વામીજીએ કહ્યું, “હે ભાઈ ! પાંચ પથ્થરની પોટલી ઉઠાવી તું પહાડ પર ન ચઢી શક્યો ! પરંતુ પોતાની અંદર કામ, ક્રોધ, લોભ, મોહ, માન વગેરે અનેક પથ્થરો રાખી તું ઈશ્વરના દર્શન કરવા માગે છે!''
તે માણસની આંખો ખુલી ગઈ.
Jain Education International
આ છે
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
