________________
****** Let Go, Let God ******]
બોકૂઝા ઝેન સંપ્રદાયમાં સંત થઈ ગયા.
જ્યારે તેઓ નાના હતા ત્યારે એમના ગુરુની સેવામાં અનેક અભ્યાસમાં રહેતા હતા તે સમયની ઘટના છે.
એક વખત તેઓ ગુરુની રૂમમાં કચરો સાફ કરતાં હતા ત્યારે અચાનક ગોખલામાં બિરાજમાન પ્રતિમાને હાથ અડી ગયો. કંઈ શું વિચારે એ પહેલાં પ્રતિમાના ધડ અને મસ્તક અલગ થઈ ગયા. પ્રતિમા ખંડિત થઈ ગઈ. બોકૂઝાને આંચકો લાગ્યો. આ શું થઈ ગયું!
કેવી ભવ્ય પ્રાચીન અને મનોહર પ્રતિમા! કેટલી પેઢીઓથી–ગુરુપરંપરાથી પૂજાતી આવેલી પ્રતિમા! કે
ગુરુજી રોજ જેના સામે પૂજાપાઠ કરતાં એ પ્રતિમા ખંડિત થઈ ગઈ!
ગુરુજીને ખબર પડશે ત્યારે એમને કેવો આઘાત લાગશે. મારા ઉપર ગુસ્સે થશે કે નહીં થાય? વધુ વિચારવાનો સમય ન હતો..... ગુરુજી આવી રહ્યા હતા.
પ્રતિમાને ગોખલામાં ગોઠવી દીધી. ગુરુજીનું સ્વાગત કર્યું અને નમન કરીને તેમણે પ્રશ્ન કર્યો,
“ગુરુજી! કોઈ મરે છે તો શા કારણે મરે છે?'
મંદ મંદ સ્વરે ગુરુજી કહે, “બેટા! જેનો જ્યારે કાળ પૂરો થાય એટલે મરે. કાળ પૂરો ન થાય ત્યાં સુધી ટકે. કાળનો ધર્મ છેનવાને જૂનું કરવાનો. બાળકને જુવાન, જુવાનને વૃદ્ધ કરવાનો.' એમાંથી કોઈ બચી ન શકે.”
બોકૂઝા કહે, “ગુરુજી, આપની આ પ્રતિમાનો પણ કાળ પૂરો થયો છે. આજે પ્રતિમા ખંડિત થઈ ગઈ છે.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
