________________
સાધક-સાથી
મળે તે હેતુથી મુંબઈ મુકામે કર્યો હતો. એક દિવસ શ્રીમદ્ભુએ ‘સમાધિ-શતક”ની સત્તર ગાથાઓનો તેમને સ્વાધ્યાય કરાવ્યો અને પછી શાસ્ત્રના પહેલા પાના પર ૐ આતમ ભાવના ભાવતાં જીવ લહે કેવળજ્ઞાન રે′ એ પ્રસિદ્ધ મંત્ર લખી આપ્યો.
ચાતુર્માસ પૂરો થવા આવ્યો ત્યારે શ્રી લલ્લુજીએ પૂછ્યું : આ બધું મને ગમતું નથી. એક આત્મભાવનામાં રહું તેવું ક્યારે થશે ?” શ્રીમદ્રે કહ્યું : બોધની જરૂર છે.’ શ્રી લલ્લુજીએ કહ્યું : બોધ આપો.’
૪૨
શ્રીમદ્ભુ મૌન રહ્યા. આમ વારંવાર તેઓશ્રી મૌનનો બોધ આપતા. તેઓનો આ મહાન બોધ ગ્રહણ કરીને જ શ્રી લલ્લુજીએ મુંબઈથી સુરત તરફ વિહાર કર્યો ત્યારથી ત્રણ વર્ષ પર્યંત મૌનપણું ધારણ કર્યું હતું. માત્ર સાધુઓ સાથે જરૂર પૂરતું બોલવાની અને શ્રીમદ્ભુ સાથે પરમાર્થ કારણે પ્રશ્નાદિ કરવાની છૂટ રાખી હતી.
આ મૌનની સાધનાથી પોતાને ઘણો જ મોટો લાભ થયેલો એમ શ્રી લલ્લુજી સ્વામી ઘણી વાર પોતાના બોધમાં કહેતા.
*
**
[૨]
*
ગઈ સદીની વાત.
હિમાલયના શાંત વાતાવરણવાળા
એક
આશ્રમમાં મહાત્મા
ગંભીરનાથ એકાગ્ર ચિત્તે ધ્યાનમાં બેઠા હતા. તેમના દર્શન અને સત્સંગનો લાભ લેવાના આશયથી થોડા બંગાળી સજ્જનો ત્યાં આવ્યા. થોડી વાર બેઠા પછી તેઓએ મહારાજશ્રીને વિનંતી કરી કે તેઓ તેમના આત્માનું કલ્યાણ થાય તેવો કાંઈક ઉપદેશ આપે તો સારું.
આગંતુક સજ્જનોએ જ્યારે જણાવ્યું કે તેઓ ખૂબ દૂરથી ખાસ મહારાજશ્રીનો લાભ લેવા આવ્યા છે ને જો ઉપદેશ નહિ મળે તો નિરાશા ઊપજશે ત્યારે તેઓ બોલ્યા : “જુઓ અને વિચારો.' બસ આટલો જ એમનો ઉપદેશ થયો.
સાચા મહાત્માઓને મળવાનો ખરો લાભ તેમની પવિત્ર, સૌમ્ય અને પ્રસન્ન મુદ્રાને હૃદય ભરીને નિહાળવી તે છે. તેમનું મૌન એમ કહે છે કે અંતરની આંખ ખોલો અને દેહદેવળમાં મેં જેનાં દર્શન કર્યાં છે તે આત્મદેવનાં તમે પણ દર્શન કરો અને તે પ્રાપ્ત કરવા સત્સંગ, સદ્બોધનું શ્રવણ-મનન અને સદાચારનું સેવન કરો.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
