________________
સંત કબીરની વાણું
૩૪૫ કહે કબીર મેં પૂરા પાયા - પૂર્ણનું દર્શન - પૂરું દર્શન. આંધળાઓને હાથીના દર્શન જેવું અધૂરું દર્શન કરીને ગાજી ગાજીને સૂપડા જેવો અને ભીંત જેવો અને થાંભલા જેવો એવાં એવાં સમર્થના કરી કરીને ગળા ફાડવાનું કામ કરનારા આમાં કાંઈ ન સમજે.
કબીર! એ સંસારકે, સમજાવું કઈ વાર,
પૂંછ જ પકડે ભેંસકા, ઉતરા ચાહે પાર. ભેંસનાં પૂંછડાં પકડીને સામે પાર ના જવાય એ તો ડૂબી જ જવાય. વૈતરણી પાર ઉતરવા તો ગાયનાં પૂંછડાં પકડવા
પડે.
અલા એકે નૂર ઉપાય
તાકી કૈસી નિન્દા; તા નૂરે યે સબ જગ કીયા,
કન ભલા કૌન મંદા. અલ્લા હો અકબર' ઈશ્વર એક જ છે. એકો અહમ્.... એક નૂરમાંથી – તેજમાંથી બધી સૃષ્ટિ રચાણી છે. કૌન અપના, કૌન પરાયા. મનુષ્યત્ત્વમ્ પહેલું અને છેલ્લું સઘળે મનુષ્યમૂ. જેથી નિદા એટલે પરમાત્માની જ નિંદા.
સબ ઘટિ સાહબ દીઠા બસ બધે તારાં જ દર્શન. સમદર્શી હૈ નામ તિહારો....
કહે કબીર મેં પૂરા પાયા”. ઘટ ઘટમાં વસનાર, અણુ અણુમાં રહેલો સર્વવ્યાપી પરમાત્મા. એને પામવાનું રહસ્ય કબીર બતાવે છે. માસ્ટર કી – બધાં તાળાં ખુલી જાય એવી એક જાદુઈ ચાવી કબીર પાસે છે. સંતો પાસે છે. બસ એ ચાવી મેળવી લો. જડી કૂચીને ઉઘડયું તાળું, થયું ભોમંડળમાં અજવાળું
| દિલમાં દીવો કરો.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
